Proloog

10 3 0
                                    

Pov Loïs

Dit is een prima feestje. Ik heb het naar mijn zin met Emma en Nick. Ik moet alleen even een luchtje scheppen, wat is het warm daar binnen. Ik kijk rustig op mijn telefoon als ik merk dat iemand naar mij kijkt. Ik kijk om me heen, ik zie alleen niemand. Nou ja, dan niet hè. Ik neem nog een slok van mijn drankje, er kijkt oprecht iemand naar me! Het kan niet anders. Ik kijk weer goed om mij heen als ik ineens een steek in mijn been voel. Ik kijk met grote ogen naar mijn been en ik zie dat er een verdovingspijltje inzit. Dan ga ik out.

~~~

Ik open voorzichtig mijn ogen, ik zie niks. Ben ik blind geworden?! Dan ineens gaat er een fel licht aan boven mijn hoofd.

'Loïs Wijngaarde?' hoor ik een zware mannenstem zeggen.

'Ja' zeg ik voorzichtig.

'We hebben de goede. Maak haar vast.' hoor ik opnieuw.

Er komen drie mannen aangerend. Met hun enorme armen binden ze me vast.

'Auw!' roep ik geschrokken.

Ze kijken me onverschild aan en binden me nog strakker vast. Ik moet dus mijn mond houden hier.

'Vertel ons over jouw vader.'

'Nee, dat mag niet. Zwijgplicht.'

Ze binden me nog strakker vast.

'Vertel ons over je vader.'

Ik begin te huilen, wat moeten ze van me? Ik voel de greep losser worden en ik maak er gelijk gebruik van. Ik draai me om, trap één van de mannen in zijn kruis en probeer weg te rennen. Ik hoor de mannen schreeuwen maar ik ben niet van plan om te stoppen. En dan ineens, hoor ik een schot. Ik voel iets in mijn nek, daarna in mijn hoofd. Mijn kleding wordt warm, nat en rood. Dan val ik op harde betonnen vloer. Ik voel de vloer steeds natter en warmer worden. Dan sluit ik mijn ogen om ze vervolgens nooit meer open te doen.

MoordWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu