''အီး~~ဟီး~~ဟီး''
''ဟဲ႔~seok jinဘာျဖစ္တာလဲ
ဒီေလာက္အထိ ေအာ္ျကီးဟစ္က်ယ္
ခ်ံဴးပဲြခ် ငိုေနရေလာက္ေအာင္ နင့္မွာ
ဘာေတြေျကကဲြဝမ္းနည္းစရာရွိလို့လဲ''
''အဟင့္~~ဟင့္~~အီး~ဟီး~~ရႊတ္''
*ဖတ္*
jinတစ္ေယာက္ အလြန္အမင္း ေျကကဲြ
ဝမ္းနည္းစြာျဖင့္ မ်က္ရည္ေတြကလည္း
သူ့ပါးျပင္ေပၚ တလိမ့္လိမ့္ မိုးသီးမိုးေပါက္
ေတြကဲ႔သို့ ျပိုဆင္းက်လာသည္။
တသိမ့္သိမ့္ ရိႈက္ငိုေနရင္း ႏွပ္ေခ်းေတြ
ထြက္သမ်ွ လက္နဲ႔ညွစ္ျပီး နံရံေပၚ
လွမ္းပစ္ေသးသည္။
''ဟဲ႔~ေမးေနတာမျကားဘူးလား ဘာလို့
လူျကားမေကာင္းေအာင္ ငိုယိုေနရတာလဲ''
''ဦးကို လက္မထပ္ခ်င္လို့~ဦးnamjoonကို
လက္မထပ္ခ်င္လို့ ေတြးမိတိုင္း~ေတြးမိတိုင္း
က်ြန္ေတာ့္အသည္းႏွလံုးေတြ နာက်င္
ေျကကဲြရတယ္~ေလာကျကီးထဲမွာ
ေရြးခ်ယ္စရာ ေယာက်ာ္းဆိုလို့ ဦးnamjoon
တစ္ေယာက္ထဲ ရွိေနမယ္ဆိုရင္ေတာင္
သူ့ကိုေရြးခ်ယ္မွာ မဟုတ္ဘူး~မုန္းလို့''
''နင္က ဘာေျကာင့္ namjoonကို
မုနိးတီးေနတာလဲ ဟမ္ ေျပာစမ္းပါဦး
သူ့အသက္က နင့္ထက္ရွစ္ႏွစ္ပဲျကီးတာပါ
နင္ဟာနင္ အရြဲ႔တိုက္ျပီး ဦးလို့ေခၚတာေလ
တကယ္ဆို ကိုကိုလို့ေခၚသင့္တာ''
''အန္တီhopeေနာ္~က်ြန္ေတာ့္ထက္
ရွစ္ႏွစ္ျကီးတယ္ဆိုတဲ႔ အသက္က
နည္းလား~အဖိုးျကီးျဖစ္ေနျပီ
အန္တီhopeကေတာ့ ငယ္တယ္လို့
ထင္ေနမွာေပါ့~သူလက္ထက္သင့္တာက
အန္တီhopeကိုေလ''
''ဒုကၡပါပဲ seok jinရယ္ ငါ့အသက္က
ေလးဆယ္ေက်ာ္ျဖစ္ေနျပီဟဲ႔~ကဲပါ
ဘာမွအပိုေတြေလ်ွာက္ေျပာမေနနဲ႕
နင့္appaနဲ႔ommaတို့ရဲ႔ ဆႏၵ~သူတို့
စီစဥ္သြားျကတာ''
*အီး~~ဟီး~~ဟီး*
"အဒါေျကာင့္ေျပာတာေပါ့
အဒီ ဦးnamjoonက အရမ္း
စည္းကမ္းျကီးတယ္~ဇီဇာေျကာင္လြန္းတယ္
က်ြန္ေတာ့္ကို ေဘာင္ခတ္ျပီး ထားေတာ့မွာ
လူ့အခြင့္အေရးဆိုတာလည္း နားမလည္ဘူး
ommaတို့လုပ္ရပ္က ရပ္စက္လြန္းပါတယ္''
*အီး~ဟီး~ရႊတ္~ဖတ္*
''ဟဲ႔~ငါ့ကို စင္ကုန္ျပီ နင္ဟာေလ
ေတာ္ေတာ္ညစ္ပတ္တာပဲ~ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္
ဒီကိစၥကို ေနာက္ထပ္ဘာအေျကာင္းျပခ်က္နဲ႔မွ
ျငင္းပယ္ခြင့္မရွိဘူးေနာ္''
