''ဟူး~ေသလိုက္ေတာ ့jinေရ~ဒီအခ်ိုးမ်ိုးနဲ႔မ်ား
ဦးnamjoonနဲ႔ ေနရဦးမယ္~လံုးဝပဲ
ဦးကိုလက္မထပ္ခ်င္ဘူး~အခ်စ္မပါတဲ႔
အိမ္ေထာင္ေရးက ဘယ္လိုလုပ္
ေကာင္းမွာလဲ~ဟီး~အီး''
မ်က္ရည္ေတြက ဘယ္ကေနဘယ္လို
ေရာက္လာမွန္းမသိ။jinမ်က္ဝန္းေလး
အစံုတြင္ ျပည့္ႏွက္လာကာ ပါးျပင္ေပၚ
တေပါက္ေပါက္က်လာသည္မို့ ရင္ထဲ
ေပါ့သြားေစရန္ jin ေအာ္ဟစ္ငိုမိသည္။
''လူေတြအားလံုးရက္စက္တယ္
က်ြန္ေတာ့္ကို ႏွိပ္ကြပ္မယ့္ လူျကီးလက္ထဲမွ
အေရာက္အပ္ျကတယ္~အီး~~ဟီး''
jin ျကမ္းျပင္ေပၚ ထိုင္ခ် ငိုမိျပီးမွ
ေလယာဥ္ကြင္းသြားရန္ သတိရလာျပီး
ျပန္ထကာ အဝတ္အစားလဲရသည္။
''ေနာက္က်လဲ ဘာျဖစ္လဲ ဦးnamjoon
ဆိုတဲ႔လူျကီး~ခဗ်ား မျကာခင္မွာ
က်ြန္ေတာ့္အေပၚ အျကီးအက်ယ္
စိတ္ကုန္သြားေစရမယ္~ေစာင့္ျကည့္ေနပါ''
စိတ္ထဲကေန jinျကံဳးဝါးလိုက္ျပီး အိတ္တလံုး
ဆဲြ၍ ေလယာဥ္ကြင္းသို့ အေျပးအလႊား
ထြက္လာခဲ႔သည္။အခ်ိန္ေတာင္လြန္ေတာ့မယ္။
ေလယာဥ္ထြက္သြားရင္ ျပသနာ။
''ျမန္ျမန္ေလး ေမာင္းေပးပါေနာ္
အကိုျကီး~ က်ြန္ေတာ္စီးရမဲ႔ ေလယာဥ္
ထြက္သြားမွာ ဆိုးလို့ပါ~အခ်ိန္ကကပ္ေနျပီ''
''အကိုျကီးလည္း အျမန္ဆံုးေမာင္းေနတာပဲေလ
ေကာင္ေလးရဲ႔~ဒီထက္ျမန္ရင္ တိုက္မိလိမ့္မယ္''
''ဟြန္း''
jinက သူနဲ႔လက္ထပ္မယ့္
ခင္ပြန္းေလာင္းကိုေတာင္ အကိုလို႔
ေခၚတာမဟုတ္ဘူး။အဒီကားသမားျကည့္ရတာ namjoonအရြယ္ေလာက္ပဲရွိမည္။သူ
ခိုင္းတဲ႔အတိုင္း ကားကို အျမန္ေမာင္းေစရန္သာ
အကိုျကီးဟုေခၚပစ္လိုက္သည္သာ။
*က်ြီ*
"ဟင္~ဘာျဖစ္တာလဲ''
''ကားက ဘာျဖစ္သြားတာလဲ မသိဘူး
စက္ရပ္သြားတယ္''
''ဒုကၡပါပဲ~ဘယ္လိုလုပ္ရမလဲ က်ြန္ေတာ္
ေနာက္က်လို့မျဖစ္ဘူး~ဦးေလးျကီး
ကားကလည္း ဘာျဖစ္သြားတာလဲ''
''မင္းေစာေစာကေတာ့ အကိုျကီးေလး
ဘာေလးနဲ႔ ညာခိုင္းေနျပီး~အခု
ဦးေလးျကီးျဖစ္ေရာလား''
