•°•2•°•

22 2 0
                                    

                     ~Saat 5.23~

Bavulumu alıp bir çantaya kartları paraları ve pasaportumu koydum. Çalıştığım süre içerisinde kendime pasaport çıkartmıştım. Kimseyi uyandırmamaya özen gösterek evden çıktım. Taksiye binip havaalanına  sürmesini söyledim.  Daha vaktim vardı. Oturup birşeyler atıştırdım. Ardından pasaport işlemlerini halledip uçağa bindim. Heyecanlı mıyım? Evet. Yeni bir başlangıç, yeni bir hayat, yeni bir ülke... Tek değiştirmeyeceğim şey zevk verici eşyam jiletim. Ayrılamaz ikiliyiz. Uyumayı seven biriyim.  Yolun yarısından fazlasını uyuyarak geçirdim.  Yanımdaki teyze sürekli beni dürtüp uyandırmasaydı tüm yolu uyuyarak geçirecektim. Beni dürtüp dediği tek şey "Kızım öldün diye şey ettiydim." Öldü ne teyzeeee!¿!¿? Sen zaten hep şey et teyze tamam mı? Uçaktan indiğimde yeri öpesim geldi ama insan doluydu.

  BURASI HAYATIMIN DÖNÜM NOKTASI, BURASI ÖZGÜRLÜĞE KAVUŞTUĞUM YER, BURASI YENİ EVİM, BURASI YENİ HAYATIMIN BAŞLANGIÇ YERİ, BURASI...ımmm BURASI  bu kadardı işte. Benden en fazla ne beklenir ki zaten?

Bir taksiye atlayıp en yakın otele gittim. Otel biraz eskiydi. Çünkü paramı idareli harcamalıydım. Yarın sabah ilk iş olarak çalışacak bir yer bulmalıydım. Sonra kalacak bir yer. Sonra eve esya fln filan.  Ama şimdi uykum yok. Yolculukta sürekli ölü gibi uyuduğum için. Otelden çıkıp markete gidip ramen alıp yedim. Geceleri genelde dışarıda olurum. Buda serseriymişim gibi hissettiriyor. Gerçi serseri olma ihtimalim var. 1 saat sonra sıkılıp otele doğru yürümeye başladım. Yorgunluk çökmüş, göz kapaklarım ağırlaşmış, onları taşıyamayacak duruma gelmiştim.  Otele girip üstümü değiştirmeden kendimi yatağa attım.

                       ~Sabah~ 

      Uyandığımda saat 12.30'du. Bu süre ayılmam, yarım saat yeri izleyerek hayatı sorgulayarak geçirdiğimde saat 13.23'ü bulmuştu. Yataktan kalkıp rutin işlerimi hallettim. Otelde kahvaltımı yapıp odama geri çıktım. Üstüme kıyafetlerimi giyip çalışacak yer bulmak için dışarı çıktım.

                          Kombin

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


                          Kombin

Sokakta, cafelerde, marketlerde, çalışabileceğim her yerde iş ilanı aradım. Yaklaşık bir saat sonra mini bir markette iş ilanı gördüm. Markete girdiğimde ajumma beni karşıladı.
 
   Ajumma:Hoşgeldiniz. Marketimizde istediğiniz ürünü kolaylıkla bulabilirsiniz. Yardıma ihtiyacınız olduğunda bana seslenmeniz yeterli olacaktır.

   Defne:Aslında ben iş ilanı için gelmiştim.

   Ajumma:Omo.. Demek iş için geldin.  Beni takip et o zaman. 
    
     Sessizce daha adını öğrenemediğim  ajummayı takip etmeye başladım. Arkadaki depo gibi bir yere geldik. Önüme birkaç kağıt koydu. Normalde yaşımı eğitim durumumu sorması lazım. Yada Türkiye'de böyle. Yada kadın acil yardımcı arıyor.
    
   Ajumma: Sözleşmeyi oku, yaşın veya  eğitim durumun onemli değil.
   
Sözleşmeyi okumaya başladım. Çalışma saatleri uygundu. Sözleşmeyi dikkatlice okuyup imzaladım.
    Defne: Ben imzayı attım. İşe ne zaman başlayabilirim?

   Ajumma: Yarın sabah başlayabilirsiniz. Adınız ne peki?
    Defne: Defne, siz?
    Ajumma:Lee . Sen şimdi çıkabilirsin. Yarın sana iş hakkında bilgi veririm.
    Defne:Peki Bayan Lee. İyi günler.

       Marketten çıkınca ev arayışına çıktım. 2 saatlik bir arama sonunda kendime göre minik bir ev tuttum. Havanın kararmaya başladığını fark edip otele doğru yola çıktım. Tuttuğum ev eşyalıydı. Eşya bulma derdim yoktu. O yüzden yarın sabah bavulumu alıp otelden çıkış yapabilirdim. Tuttuğum ev çalışacağım yere yakındı.  Otele giderken yemek yemediğimin farkına vardım. Ve markete gidip bir ramen alıp yedim. Bitirdikten sonra otele doğru yol almaya devam ettim. Otele gidince kendimi yatağa atıp uyudum.


   
     
 

     

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 11, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Mazoşist ||MYG||✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin