Without Him ~ NL ft Luke Hemmings

Voor de Fame #2

Ondertussen waren de jongens; Michael, Ashton en Calum ook binnen. Ze gingen ook zitten en ik pakte nog wat glazen uit de keuken en cola. Toen ik zat en iedereen iets te drinken had vroeg ik waar ik ze mee moest helpen. Calum knikte naar Luke als teken dat hij het moest vertellen.

"Je zei toch dat ik iets met muziek moest gaan doen?" zei hij voorzichtig. "Ja duh je kan echt goed zingen en gitaar spelen" zei ik vrolijk. "Nou.. de jongens ken je wel maar.. wij willen een band beginnen-" "We zijn al een band hoor" riep Michael er doorheen. "Ja, maar we weten niet of het echt goed klinkt enzo" ging Luke verder. " Dus, ik moet kijken of het goed klinkt.." zei ik na een kleine stilte.

De jongens knikte en hoopte dat ik het zou doen.

"Ach waarom ook niet" zei ik vrolijk. "Okee, wij gaan klaar staan" zei Ashton en rende snel naar de garage waar alle instrumenten stonden. De rest volgde en ging klaar staan.

Ze waren echt goed, het lied was net af en iedereen liep naar me toe.

"En.. hoe klonk het?" vroeg Ashton. "Geweldig!" zei ik en begon een klein dansje te doen met de jongens. Even later vielen Luke en ik lachend op de zitzak en riepen nog gedag naar de jongens die weer weg moesten. Wel jammer dat ze zo snel weg gingen, het was echt gezellig met hun.

"Het is al laat, wil je hier blijven eten?" hoorde ik Luke vragen. "Ja is goed, hoelaat komen je ouders thuis?" "Geen idee, zullen we maar kijken wat we kunnen koken? Ik heb echt honger!" zei Luke bijna smeekend. Ik stond op en liep achter Luke aan de keuken in.

"We hebben spaghetti maar geen saus.." "Zullen we dan maar pizza bestellen?" vroeg ik. Zonder dat Luke iets zei liep hij naar de telefoon en bestelde pizza. "Ik heb magarita voor je besteld goed? vroeg hij. "Lekker!" riep ik en rende vrolijk naar de woonkamer waar ik muziek op zette. Luke liep naar me toe en vroeg als een 'heer' of hij deze dans van mij mocht. "Natuurlijk" en we gingen dansen. Na een halfuur te hebben gedanst en gelachen lagen we op de grond te praten over wat we later zouden willen bereiken. Echt zo'n onderwerp wat je met volwassenen bespreekt maar het kwam nu wel erg dichtbij.

"Over 2 jaar ben ik wereld beroemd met de jongens" zei Luke. "Als we maar vrienden blijven" zei ik en keek Luke aan die overeind schoot. "Tuurlijk blijven we vrienden, jij bent mijn beste vriendin, mijn maatje, ik kan niet zonder jou!" riep Luke en gaf me een por in mijn buik.

"Beloof je dat?" vroeg ik Luke na een tijdje. "Wat?" "Dat we echt vrienden blijven" "Tuurlijk, zonder jou is er niks aan!"