Obsessed By Her

hoofdstuk 14

P.O.V. Lars

Na een tijdje parkeer ik mijn auto voor haar huis. Ik ben best zenuwachtig, misschien merkt ze het aan me dat er iets mis is. Ik schud de gedachte snel van me af, en begroet Olivia.in mijn broekzak zitten een paar pilletjes Barbituraten.  Dat zijn een soort slaappillen/oplospillen die vroeger werden gebruikt. Ze zijn nu illegaal omdat het je hersenen verdooft en bij overdosis kan leiden tot de dood. Nee, ik ben niet van plan Olivia te doden als het te bont wordt, maar dit zorgt ervoor dat ze een paar uur buiten westen is als het moet. Ik stap haar huis binnen voor het eerst. Het ziet er  modern en klassevol uit. Maar dat beeld wordt weggevaagd door de plotse sigaretten-en alcoholgeur. Olivia zal toch niet..?
Ze ziet mijn verbaasde blik en schud wild haar hoofd. Gelukkig. Ze legt me in het kort uit over haar moeder en stiefvader. Het is verschrikkelijk dat er zoveel mensen in België en andere landen moeten opgroeien met slechte ouders of zelfs zonder ouder. Aan de andere kant gezien, kan het wel handig zijn voor als ik Olivia mee zou willen nemen. Haar ouders zouden al niet ongerust zijn of zich afvragen waar ze is. Ik wordt wakker geschud door Olivia die me een drankje aanbied. Ze verdwijnt in de keuken, en komt wat later terug met 2 glazen Fanta. Het klinkt misschien raar, maar na al die jaren houd ik nog steeds superveel van Fanta. Mijn vader kocht het altijd voor me als ik braaf was geweest die week. Als dat niet het geval was, haalde ik stiekem zelf een blikje met mijn eigen spaargeld. Fanta bestond toen nog niet zo heel lang, dus was toen nog heel goedkoop. Denk ik. Ze betaalden toen met Frank. Het was 20 frank, dat is dus 50 cent. Dat was ook de enige prijs van Frank die ik kende.
Dan begint Olivia met de vragen te vuren."Waar is Logan?" "Is Logan na bij jou geweest te zijn nog ergens naartoe geweest?""Denk je dat hij nog terug zal komen?" Ik beantwoordt alles zo goed als ik kan. Ik zie dat Olivia het moeilijk heeft. Ik nestel me tegen haar aan en omhels haar. Ze heeft geen idee dat ik haar vriendje een uur geleden nog vasthad.
Ik probeer haar een kus te geven, maar ruw duwt ze me van haar af. Dan vliegt ze uit.
Ze staat rustig op. Zo rustig dan het akelig wordt.
Ze kijkt me aan met grote, intimiderende ogen. Voor het eerst voel ik me geïntimideerd.
Ongemakkelijk sta ik op, en probeer met haar te praten. Mijn hand gaat richting haar schouder. Als ze dat ziet, duwt ze me zo hard als ze kan op de bank. Ze schreeuwt van alles naar me. Ze maakt me voor van alles uit. Maar ik krijg er niks van binnen. Ik staar naar haar zachte lippen, die maar blijven bewegen om de kwetsende woorden uit te spreken.
Ze is zo mooi als ze boos is.
Een grijns vormt zich op mijn gezicht.
Ze stopt abrupt met praten. Ze kijkt me beledigd aan. Dan barst ze in huilen uit. Ik besluit haar maar even te laten. Ik slenter naar de keuken, en maak thee voor Olivia. Daar doe ik een verdovings pilletje in. Het is beter dat ze even rust. Wanneer ik geen snikken meer hoor,ga ik naar haar toe, en geef haar de thee aan. Zonder iets te zeggen drinkt ze ervan. Over 10 minuten ligt ze neer en wordt pas weer wakker na zo'n 6 uur. Hopelijk. Niet iedereen kan de pillen verdragen.. .

Flashback:

Ik maak voor mezelf en de moeder van Lore een kopje koffie klaar. We bespreken de punten van Lore van het vak wiskunde. Voor ik terug naar de bank ga, waar Lore's moeder al heeft plaatsgenomen, gooi ik snel een  verdovingspil in haar kopje. Even roeren, en dan ga ik naar de bank. Ik geef haar het kopje en ze drinkt er meteen van. Na een paar minuten voelt ze zich slap worden. Als ze haar ogen toe heeft, breng ik haar naar haar bed toe. Als ze straks wakker wordt, zal ze gewoon denken dat ze in slaap is gevallen.
Zonder geluid te maken, loop ik de trap op naar Lore's kamer. Ze heeft haar oordopjes in, en luisterd naar harde muziek. Ik pak de Ether uit mijn broekzak, en doe er wat van op een oud T-shirt. Ik pak Lore vast aan haar schouder en breng het doekje bij haar neus. Ze werkt niet mee, maar dat verandert na een halve minuut, wanneer ze niet meer anders kan dan inademen. Ze slaapt en ik kan haar rustig meenemen naar mijn auto. Ik pak haar gsm vast en stuur een berichtje naar haar moeder.

*hoi mam. Ik verveelde me dus ben ik nu bij mijn beste vriendin. Ik blijf hier ook slapen. Groetjes!x

Daarna gooi ik de gsm uit het raam naar buiten.

4 dagen later staat het in de krant. Sanne, de moeder van Lore, is dood teruggevonden in haar huis. Alles wijst erop dat ze een hartaanval heeft gekregen, maar de onderzoekers wachten de resultaten nog af. Verder kan ik niet lezen. Ik heb de moeder van Lore gedood. Met een paar pilletjes. Ik wist dat de pillen schadelijk zijn, maar dodelijk?Nee
Ik heb nu gewoon iemand vermoord.
Snel verscheur ik het artikel. Als Lore hierachter komt wil ze niks meer met me te maken hebben. Niet dat ze dat nu wil, maar als ze het weet al helemaal niet. Als ze het te weten komt, kan ik de baby wel vergeten.
Gisteren heb ik het gedaan bij Lore. Ze huilde en huilde maar.
Maar ze wil ook een kind van mij, dat weet ik zeker.

Einde flashback.
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

973 woorden