Obsessed By Her

hoofdstuk 37.

Olivia.

Ik ben gisteren de gordijnen vergeten te sluiten. of ik was te lui, ik weet het niet meer.

waarschijnlijk dat laatste...maar dat doet er nu niet toe.

ik word wakker door de felle zon die precies in mijn rechteroog schijnt.

jammerend draai ik me om en probeer weer in slaap te tuimelen.

het is vandaag vrijdag, denk ik.

ik denk aan mijn planning voor vandaag en mijn ogen schieten open als ik denk aan Noa. We hadden vandaag een afspraakje! ik laat me letterlijk rollen uit mijn bed en wrijf genietend met mijn vingertoppen over het zachte vloertapijt, dat vreselijk ouderwets is en stinkt, maar toch ontzettend leuk aanvoelt.

ik wacht ongeduldig voor de gesloten badkamerdeur, waarin Dewi roept dat ze bijna klaar is met douchen.

ik besluit alvast mijn outfit uit te zoeken.

ik ben niet zo van het winkelen en kleren , dus de keuze is snel gemaakt; een gele, losse rok met daarboven een wit topje. Niets meer, niets minder.

net wanneer ik de kastdeur sluit hoor ik de badkamerdeur openen.

ik pak een scheermesje, die Nina gisteren bij had, uit een zakje en scheer mijn oksels. Moet ook gebeuren.

Verder doe ik mijn benen en leg hem dan terug in mijn aparte vakje.

Ik spuit deo op, wat even prikt. 

Ik kijk even op mijn telefoon, en zie dat ik nog een dik kwartiertje heb.

ik poets mijn tanden, borstel mijn haar en laat het los. Geen elastiek vandaag.

Ik steek wat los geld in mijn zak, voor het geval dat.

De batterij van mijn telefoon is maar 12%, dus steek ik hem aan de lader.

Zoekend in mijn lades probeer ik mijn parfum te vinden.

na wat in het appartement rond gezocht te hebben, vind ik hem in Dewi's vakje in de badkamer.

Quasi geirriteerd spuit ik wat van het spul in mijn nek.

Voor het vertrekken grijp ik mijn gsm en zie dat hij niet geladen heeft.

de lader stak niet goed in de muur.

jammerend steek ik hem in de zak van mijn rok, en vertrek ik, opweg naar het zebrapad.

Ik ben de meiden vergeten mee te vragen, besef ik me al snel.

Ergens ook maar beter zo, ik deel niet graag.

Ik zie hem, zoals afgesproken, staan aan het zebrapad, dit maal aan mijn kant.

We begroeten elkaar, hij pakt mijn hand vast en we wandelen een, voor mij nog onbekende, kant op.

ik laat me graag verassen, dus zwijg ik en lachend lopen we verder. Na een tijdje komt het centrum in zicht.

shoppen dus, denk ik.