Onu izliyorum. Masaya oturmuş şunu yazıyor ' Özlemek albayım en zoru duyguların. Yıpratır seni sen ses çıkaramazsın, çekersin başa gelen çekilir diyerek. Peki ya sonrası?' dedi ve kapattı. Evet peki ya sonrası? Zor mu gerçekten özlemek. Kokusunu duyduktan sonra bırakmak? Beraber gülüp, ağlarken bırakmak. Tarifi yok diyorlar ama ben tadamıyorum ki duguları. Bir bedenim, sizi gözetleyen, size bakan... Sadece bundan ibaretim. Ne siz beni ne ben sizi bilmesem de sizle öğrencem insan olmayı. Umarım...
Baştan başlayalım ha? Ben bir insan değilim yani düşünebiliyorum fakat bedenim yok. Neden bilmiyorum sanırım öğrenmem gereken şeyler var. Peki ya hazır hissedince insan olur muyum onu da bilmiyorum. Tek bildiğim herkesin öyküsünün farklı olduğu..!
Şuan olduğum yer bi erkeğin yanı. Ağlıyor yatağa çökmüş. Şuana kadar o kadar kızı ağlarken gördüm ama bir diğer cinsi hiç görmemiştim. Evet görmekte istemezmişim onu fark ettim. Hep bir algı vardır. Erkeklerin hepsi aynı ve erkekler ağlamaz. Doğru erkeklerin hepsi aynı ve yine doğru erkekler ağlamaz. Ama adamlar öyle değil! Onlar ağlar, onlar korur, onlar kıyamaz... Belki ondan ağlıyorlardır. Kim bilir ? Onlar da yazıyor. En kötüsü o ağlayarak yazıyor. Sizede okuyayım bi kısmını;
Yine onu gördüm o güzel kokusuyla beraber etrafa bakıyordu kahvelikleri. Herkese farklı bakıyor o dediğimde gülüyorlar. Ama ben onun gözleri daha çözemedim... Ne gri, ne kahveringi, ne ela ne de yeşil o farklı gözlerinde kaybolmaktan korkuyordum albayım ben ne ara düştüm o gözlerin içine ne de çıkamaz oldum? ' dedi ve ağlamaya başladı. Sarıldım ona sımsıkı o bilmese de sarıldım. İnsan ihtiyacını hisseder ya belki de yardımcı olurum diyerek... O orada uyurken benim gitme saatim gelmişti görüşürüz kardeşim... 🌹
ŞİMDİ OKUDUĞUN
O Ve Diğerleri
Fiction généraleKENDİNİ HAYATTAN SOYUTLAYAN, SOYUTLAMAK ZORUNDA KALAN BİR RUH NE YAPAR? İYİLİK Mİ? HERKESİN ONA YÜZ ÇEVİRMESİ ÜZERİNE BUNU YAPAR MI? YA DA KÖTÜLÜK YAPAR MI? BİNLERCE İNSANA DERS OLMAK İSTEYEN İNSAN NEDEN KÖTÜLÜK YAPAR? NEYİ SEÇMELİ?
