Onu ilk gördüğümde beynimdeki her şey sustu.
Tüm sesler,yenilenen görüntüler yok oldu
Obsesif kompülsif bozukluğunuz varsa sesiz zamanlarınız pek olmuyor.
Yataktayken bile düşünüyorum:
Kapıları kitledim mi? Evet.
Ellerimi yıkadım mı? Evet.
Kapıları kitledim mi? Evet.
Ellerimi yıkadım mı? Evet.
Ama onu gördüğümde,tek düşünebildiğim dudağının kıvrımıydı.
Yada yanağına düşen kirpiği.
Yanağına düşen kirpiği-
Yanağına düşen kirpiği-
Onunla konuşmam gerektiğini biliyordum.
Otuz saniye içinde ona altı kez çıkma teklifi ettim.
Üçüncüden sonra kabul etti.Ama hiçbiri doğru gelmedi.O yüzden devam etmek zorunda hissettim.
İlk buluşmamızda,zamanımı onunla konuşmak yada yemeğimi yemek yerine,tabağımdaki yemekleri renklerine göre ayırmakla geçirdim.
Ama bunu sevdi.
Günde ona on altı kez yada yirmi dört kez elveda öpücüğü vermemi sevdi.
Eve yürümemin kaldırımdaki çatlaklardan dolayı uzun sürüşünü sevdi.
Beraber aynı eve taşındığımızda,kendini güvende hissettiğini söyledi.Kapıları on sekiz kez kitlediğim için hırsız giremeyeceğini düşünüyormuş.
O konuşurken hep onun ağzını izledim.
Konuşurken-
Konuşurken-
Konuşurken-
Beni sevdiğini söylediğinde,dudaklarının kenarı yukarı doğru kıvrılırdı.
Geceleri,yatağa uzanıp ışığı kapatıp açışımı,kapatıp açışımı,kapatıp atışımı izlerdi.
Gözlerini kapatıp gece ve gündüzün önünden geçtiğini hayal ederdi.
Ama sonra...onun zamanını çok harcadığımı söyledi.
İşe geç kalmasına neden olduğum için ona çok elveda öpücüğü veremeyeceğimi...
Beni sevdiğini söylerken dudakları dümdüzdü...
Kaldırımdaki çatlağın üstünde durduğumda,o yürürmeye devam etti...
Geçen hafta annesinin evinde kalmaya başladı.
Ona bu kadar bağlanmama izin vermemesi gerektiğini,herşeyin bir hata olduğunu
söyledi,ama...
Ona dokunduktan sonra ellerimi yıkama gereği duymam nasıl bir hata?
Aşk bir hata değil,onun bundan kaçabilmesi ve benim kaçamam beni öldürüyor.
Gidip yeni birini bulamam çünkü tek düşünebilidiğim o.
Genelde bir şeye çok takıntılı olduğumda cildimde tomurcuklar görürüm.
Arabalar arasında ezildiğimi görürüm...
Kafama taktığım tek güzel şey oydu.
Uyandığımda onun direksiyonu tutuşunu düşünmek istiyorum.
Duşu kasa açarmış gibi açışını.
Mumları üfleyişini-
Üfleyişini-
Üfleyişini-
Üfleyişini.
Artık düşündüğüm şey onu başka kimin öptüğü.
Nefes alamıyorum çünkü o adam onu bir kez öpüyor ve mükemmel olması umrunda bile değil!
Onu çok istiyorum
Kapılarımı kitlemiyorum.
Işıklarımı kapatmıyorum.
~
Obsesif kompülsif bozukluğu olan bir insanın aşkı.Youtube'da 'Neil Hilborn ocd türkçe' olarak izlemenizi tavsiye ederim.
Konuşması,mimikleri hastalığı yüzünden tekrar ettiği cümleler.Duygularını derinden hissediyorsunuz.
