Wages Of Sin

Kabanata 2

Kabanata 2

"Are you really sure about this way?" I asked him as he led our path.

Hindi siya sumagot at naglakad lamang. Ni hindi ko alam kung mapagkakatiwalaan ba ang isang 'to. First of all, I don't know his name. Second, I don't know him. This is like a hunting game.

Napatingin ako sa gilid nang may mapansin. Napakunot ako ng noo nang makita ang bakas ng gulong.

"Hoy!" tawag ko sa kaniya. "Sigurado ka ba sa dinaraanan mo?"

Napahinto siya sa paglalakad saka napalingon sa 'kin. Kunot ang kaniyang noo at mukhang naiinis. He looked grumpy.

"Bakit ba ang kulit mo?" tanong niya na nagpagulat sa 'kin. "Nanghingi ka ng tulong, 'di ba? Then trust me."

Hindi na ako nakasagot nang tumalikod siya. Hindi agad ako sumunod sa kaniya dahil sa pagdududa. Napa-angat ako ng tingin nang may makitang nagsisilaparang mga ibon—an eagle, to be specific. I tried to concentrate and call at least one of them. Mabuti na lamang at hindi ako nabigo.

"Follow this way. Then tell me what you found out after," I commanded the eagle nang dumapo ito sa kamay kong nakataas. Hindi nagtagal ay agad din itong lumipad.

Doon na ako nagsimulang maglakad para sundan iyong lalake.

Tahimik kaming naglakad buong araw. Until now, hindi pa rin bumabalik iyong ibon. Siguro, gano'n talaga kalayo? Kagaya ngayon. Kulang ang isang araw para lakarin ang labas ng gubat.

I can't recall anything nang pumasok ako rito. Maybe, desperate to run away? Kaya't hindi ko namalayan kung gaano ako katagal sa gubat bago ako nakarating sa gitna nito't nakita si Iko.

"I want to rest," biglang reklamo no'ng lalake kasabay ng kan'yang pag-upo sa isa sa mga malalaking ugat ng puno.

Hindi na ako nagreklamo nang sabihin niya iyon. Napa-upo rin ako kaharap niya dala na rin ng pagod. Matagal na rin akong hindi nakakapaglakad ng ganito kahaba. Maybe, what? Five or four years ago?

"We'll rest for a while," I said. "Pagkatapos ay balik na tayo sa paglalakad."

Hindi siya tumutol sa sinabi ko. Little did I know, nakapikit na ito't nakasandal sa puno. Napabuntong-hininga ako. Tingnan mo 'to, napaghahalataang ayaw sa 'kin.

Muli kong kinuha iyong kwintas sa bulsa ko saka binuksan. Like the last time I saw it, may babae nga rito. If this isn't his girlfriend, maybe his sister? Or someone special to him? Well, halata namang special 'to sa kaniya. He's willing to do everything just to get this back.

Binalik ko 'to sa bulsa ko nang makaramdam ng antok. Muli akong napatingin sa kaniya na nag-iba ng pwesto.

If I'm not mistaken, we're on the same age right now. He had this pale skin, broad shoulders, and perfect-formed jaw. Nakaka-inggit. He's the type of man that's fit outside, and masculine on the inside.

Nakanganga ang maliit nitong labi. His nose is isn't that pointed, but also not flat. It's just... just cute.

Apat na taon akong hindi nakakita nang lalake in person kaya siguro ganito ang pagdescribe ko sa kan'ya.

I gulped when I remembered the last time I encountered a guy before that hideous expirement happened.

...

"Hey!"

I immediately turned when I heard that. But then I saw him kung kaya't binilisan ko pa ang paglalakad ko.

"I said hey!" I stopped when he touched my shoulder.

"What do you want this time?" I asked, pissed.