I'm he's personal assistant

chapter 29~

Zeren's pov

Maaga akong nagising para mag luto ng almusal...

Pag tapos kong mag luto umakyat nako sa taas para .. Gisingin yung pamangkin ni jimin

Well wala naman akong gagawin buong linggo kaya ... Mababantayan ko syang mabuti

"ammhh... Yun hee gising kana ba.."-pinihit ko na yung doorknobe

Napansin ko namang wala sya sa kama nya

"yun hee... Asan ka"-napansin ko namang .. Naka bukas yung terris

"hey. ... Bakit ka nandito.."-naka upo lang sya sa gilid

"go .. Away leave me alone..."-umiiyak sya

"bakit.. Ka umiiyak may masakit ba sayo .. May nararamdaman kaba.."-tanong at umupo na sa tabi nya

"no... Dun ka ... Hindi kita kilala..."-lalo pa syang naiyak

"ssshhh... Im ate zeren ... Yan kilala mo nako hah.. Wag kanang umiyak diba big boy kana .."-medyo pinunasan nya yung muka nya

"no.. I can handle .. My self ... Yung mga magulang ko nga natitiis na iwan ako ikaw pa... Dun ka"-tumalikod pa sya sakin

Ahhh... Alam ko na yung problema nya...

"alam ... Mo siguro ganyan din yung iniisip ng mga magulang ko minsan sakin.."-hindi nya pa din ako tinitignan

"hindi ko naman ... sila masisisi kasi may pag kukulang ako... Pero kung hindi ako mag ta trabaho hindi ko sila matutulungan .. Tyaka hindi ko ma papag aral yung sarili ko.."-napa tingin na sya sakin

"bakit .. Mo sinasabi yan sakin"-tanong nya

"kasi ... Feeling ko mag ka parahas tayo .. Opposite lang ang sitwasyon... Siguro kaya ka nagagawang iwan ng mga magulang mo .. Para sa trabaho nila ... Para na din sayo kasi kung hindi nila gagawin yun .. Pano ka makakapag aral pano ka mag kakaron ng magandang buhay... Kaya ... Wag kanang mag tampo sa kanila .. Kasi para sayo din yun... Alam kong miss na miss kana din nila ... kaya lang kaylangan nilang mag trabaho ... Para mabigyan ka ng magandang buhay..."-tinap ko pa yung ulo nya

Ang bata bata pa nya ... Pero ganto na agad sya mag isip..

Nakita ko naman na medyo nawawala na yung ... Lungkot sa muka nya

"tara na sa baba ... Kain kana nag luto ako..."-tumango naman sya at hinawakan ako sa kamay kaya napa ngiti naman ako

"a-ate... Pwede po bang... Buhatin moko... Ok lang po ba.."-aww ang cute nya

Namumula pa yung pisngi nya..

"oo... Naman halika"-bunuhat ko na sya ...

Namiss ko tuloy yung mga kapatid ko

"ate.... Do you have any siblings.."-tanong nya

"mmhh... Oo naman .. May dalawa akong kapatid tapos may mama't papa ako bakit.. Ikaw"-nilapag ko na sya at kumuha ng plato

"ammhh... Wala its only me i dont know.. Why i dont have kapatid... Ako lang lagi mag isa sa bahay... Minsan tinanong ko sila mommy kung san nila ako nakuha ... Pero tinawanan lang nila ako... Ikaw ate ... Pano ginawa yung mga.. Kapatid mo"-nabilaukan naman ako sa tanong nya

"aammhh... A-ano ahh hindi ko din alam ehh ang alam ko lang ginawa sila ni god tapos pinanganak sila ni mama.."-paliwanag ko

Tyaka ko sya nilagyan ng pagkain sa plato nya

"ahh... Hindi kita gets ate.."-haha ginulo ko na lang yung buhok nya

"ANONG GINAGAWA NG BUBWIT NA YAN DITO!!"-halos mahulog kaming dalawa ni yun hee sa inuupuan naman sa gulat grabe kaylangan sumigaw