chapter 26~

117 2 0
                                    

Zeren's pov

Pag tapos mang asar nung apat umalis na din sila hindi ko sila pinayagang umakyat sa kwarto ni jimin aba ... Baka mamaya guluhin nila yun ehh .. Mabinat pa

"ohh... Jimin-ssi ok na ba yung pakiramdam mo ... Bakit ka bumangon may kaylangan kaba ... Dapat tinawag moko.."-nandito kasi ako sa terris ng bahay

Nagulat naman ako ng bigla din syang nandito

"haha... Chill im fine.. Suma sakit na kasi yung likod ko dun sa higaan .."-umupo naman sya sa tabi ko

Pagabi na din kaya hindi na masyadong mainit ...

"you know .. What this is my first time..."-first time ???

"saan... Sa pag punta dito sa terris"-

"ouch... Batok agad"-kung hindi lang to nilalagnat papatulan ko to ehh

"first time.. Yung may naaalaga sakin..."-napa tingin lang ako sa kanya

"walang kahit sinong nag tangkang ... Hawakan ako unless pag sinabi ko.."-naguguluhan nako sa lalakeng to

"bakit..  Yung mga naging P.A  mo diba madami sila .. Bago naging ako.. Or yung mommy mo ... O daddy kapatid"-ay ang daldal ko na ata

Napa buga lang sya ng hangin .. Bago nag salita ulit

"oo .. May mga naging P.A ako bukod sayo .. Pero never nila akong tinangkang pasukin sa kwarto like you did ... They never shout me like you did.. They are scared of me .. And my parent have no time for me or my brother .. Kaya nga nag palipat ako dito sa pilipinas ehh... Para maging independent .. Kaso .. Hinire ka ni mommy ..."-ohh

Masyado na pala ako nagiging ..feeling close sa kanya .. Lumalagpas na pala ako sa limit ko .. Naka limutan kong P.A nya pala ako ...

"s-sorry... Masyado na pala akong feeling close.. P-pasensya na din ... Sa mga ginagawa kong walang pahintulot... A-akala ko kasi ... Ok lang ehh.. P-pasensya na din ... G-gusto mo bang umalis nako.."-

Hindi ko kasi alam... Akala ko talaga ok lang akala ko kasi... Mag kaybigan na kami akala ko kasi--

"hey... Why are you crying"-napa hawak naman ako sa pisngi ko

O-oo nga ...

Agad ko namang pinunasan .. At hindi ako tumingin sa kanya .. Bwisit na mga to hindi manlang ako winarningan na lalabas sila

"that's not what i mean... Nag .. Papasalamat panga ako sayo .. Kasi napag tiisan mo yung ugali ko ... You know what.. Im the lucky here to have you"-a-ako

"... S-sandali .. Jimin alam kong may lagnat ka .. Pero hindi mo kaylangang maging ... Cheezy... H-haha"-

Kasi kung ipag papatuloy mo yung mga ganyang bagay.. Wag mokong sisisihin pag .. Na h-hulog a-ako sayo

"no... I just telling .. The truth .. Hayy medyo sumasakit na yung ulo .. Na naman pano pasok nako sa kwarto ko... Hah!!! Basta wag kang aalis huh..."-yung huling sinabi nya ang nag patigil ng mundo at nag pabilis ng tibok nga puso ko...

"Wag mokong.. IIWAN!!"-:)

At eto naman yung biglang lumabas sa utak ko

I won't i'll promice

--morning

"sure ... Ka ok kana... Wag kana kaya munang pumasok baka mabinat ka.."-pa punta na kami ngayon sa school .. At kasalukuyan ko syang kinukulit ... Na wag ng pumasok

"chill.. Zeren im ok... Don't worry im fine"-hayy ang kulit

"akina ako na pala mag dala ng libro mo at bag..."-inagaw ko na sa kanya yung mga gamit nya

I'm he's personal assistant Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon