Hinahabol namin ang aming hininga noong nakalayo na kami sa ibang zombie. Nakakapagtaka rin kung ba't hindi nila kami nasundan.
Anyway, I wanna thank this familiar zombie who saved my life again. Pero, may naalala ako.
Hindi ba't sunog-sunog ang kanyang mukha noong una ko siyang nakita? But his face now is... improving? Parang gumaling ang mga sugat niya sa mukha at katawan. I can't say na hindi ito ang nakita ko kahapon. He is still wearing the familiar t-shirt he wore yesterday, although, now it's just covered more with blood.
"Let's go," aniya at nagulat naman ako doon. Hindi niya napronounce ng maayos ang words but I still managed to get what he said.
"S-Sino ka?" I asked, my voice low and soft.
Umiling siya sa akin at hinigit ako muli.
Habang lumakad kami patungo sa hindi ko alam kung saan, I stared at him. His skin looks very pale at maraming dugo ang nakapahid sa kanyang balat. Iyong damit niya ay punit-punit like the ones I saw yesterday. Pero ang tanong ko lang, how on earth did his features turn into zombie like, to human like?
Nevertheless, I think I can trust this zombie with my life. Hindi niya ako pinatay, kinain o ininfect- infact, he even saved me from countless happenings of almost being killed. Kung hindi dahil sa kanya, nagiging zombie na sana ako ngayon. That's a good sign right?
Tumigil siya sa paglakad at nilibot ang tingin sa lugar. Another secluded place? Wala akong makitang tao. Alam ko naman ang parteng ito sa lungsod namin. It's known to have the title of "Ghost Town" dahil sa walang tao ang nandito. Though, there are houses built, walang nakatira doon.
We are now standing infront of a tall mansion. Nakaguhit sa kanyang labi ang maliit na ngiti na agad kong tinaasan ng kilay. Pumasok kami sa mansion ngunit pumiglas ako. There's no way I'll get in that filthy house! Baka may zombie riyan o di kaya'y multo!
May sinabi siya sa akin pero hindi ko naintindihan. Ang alam ko lang ay sumunod malang ako nang mamataan ang dalawang zombie sa likod namin na naglalakad sa kalsada.
BINABASA MO ANG
Soulless Corpse
Mystery / Thriller"The biggest risk, is not taking any risk. So... tara?" I said while slowly opening the car's door and tightly gripping the crowbar in hand. A wave of zombies greeted me and covered my view of the once peaceful city I lived.
