Hiç konuşmadan salona geçtiler.
Karşılıklı sandalyelere yerleştiklerinde Derek sordu.
"Seni dinliyorum?"
"Sana bir şey sormalıyım. Dün beni buraya getirdiğinde söylediğin tüm o şeyler. Yani ben anlayamıyorum."
Derek yerinden kalkıp Kate'e yaklaştı. Ellerini Kate'in sandalyesiin kollarına koyup öne eğildi.
"Bunda anlaşılmayacak hiçbir şey yok Kate.”
Kate'in sinir katsayısı yükselirken yanaklarına bir kırmızılık hücum etti. Üzerine eğilmiş bir Derek düşünmesine hiç de yardımcı olmuyordu. Beyni dudaklarına yetişemeden konuşmaya başladı.
"Hayır. Anlaşılmayan çok şey var. Gerçekten kafam karışık. Bir şey için suçlanıyorum. Ama suçumu bile bilmiyorum. Bunun neresi adil söyler isin! Ama açık konuşmaya ben başlayayım istersen. Kulaklarını aç ve beni dinle Derek Hale. Sen benim annemi öldürdün!"
Kate'in cümlesi bir süre havada asılı kaldı. Derek Kate'in söylediği şeyi mantık çerçevesine oturtmaya çalışarak bir an durdu. Yüzünde kafa karışıklığına karışmış şok okunuyordu. Derek geri çekildi ve kollarını kavuşturdu. Sakin duruşunun arkasında oldukça şaşkındı. Kelimeler tane tane ağzından döküldü:
"Ben hiçbir şey yapmadım, Kate. Beni kendinle karıştırma.." Kate öfkeyle ayağa fırladı:
"Ya ne yapmışım ben?! Nedense bir tek ben bilmiyorum şu lanet olası olayı!"
"Sen benim bütün ailemi öldürdün Kate!" Kate'in bütün bedeni titredi.
"Ne saçmalıyorsun sen?!"
Derek aralarındaki mesafeyi kapattı, Kate'in kulağına eğildi ve fısıldadı: "Bu evi se yaktın, Kate Argent."
İçinden yükselen enerjiyi hissettiğinde gülümsedi. Tırnaklarını çıkardı ve Kate'in karnına geçirdi.
"Bu hatırlamana yardımcı oldu mu?" Kate'in nefesi kesilirken yere kapaklandı. Öfke ve nefret bütün bedenini yalarken elini karnına götürdü. Sonunda dönüşebildiğinde bakışlarını yerden kaldırdı:
"Benim hakkımda bilmediğin bir şey daha var Hale." Çevik bir hareketle ayağa kalktığında Derek'in gözlerinde saf şaşkınlığı görebiliyordu. Gülümsedi: "Jaguarlar kurtlardan daha hızlı iyileşir." Ve hırlayarak Derek'e saldırdı..
*****
