ေနာက္ေန႔မနက္
Youngjae's Pov: ကြ်န္ေတာ္အိပ္ရာႏိုးေတာ့ ကြ်န္ေတာ္အိပ္ေပ်ာ္ေနတာက အဖိုးရဲ႕ေဆးကုခန္းထဲကကုတင္ေပၚမွာပါ
"ဟင္ ငါကဘာလို႔ကုတင္ေပၚေရာက္ေနရတာလဲ ဟိုလူေရာ"
ကြ်န္ေတာ္ကုတင္ေပၚကဆင္းမလို႔ထလိုက္ေတာ့ ႏွဖူးေပၚကျပဳတ္က်လာတဲ႔ ေရစိုေနတဲ႔ပုဝါအျဖဴေလးတစ္ထည္ အကႋီ်ေတြကလဲညကကြ်န္ေတာ္ဝတ္ထားတဲ႔ဟာေတြမဟုတ္ ပုဝါေလးကိုကိုင္ၾကည့္မိေနတုန္း အခန္းထဲကိုဝင္လာတာက ေဆးခြက္ေလးတစ္ခြက္ကိုင္ထားတဲ႔အဖိုး
"အဖိုးျပန္ေရာက္ေနတာၾကာျပီလား သားကိုေရပတ္တိုက္ထားေပးတာလား"
"အဖိုးကအခုမွေရာက္တာသားရဲ႕ ေရပတ္က ဟိုေမာင္ရင္တိုက္ထားေပးတာထင္တယ္"
"ဒါဆို အဝတ္အစားေတြကေရာ သူပဲလဲေပးထားတာလား"
"ဟုတ္လိမ့္မယ္ ခုဏကသူေျပာတယ္ သားညကအဖ်ားေတြတက္ေနလို႔တဲ႔ ေရပတ္တိုက္ အဝတ္အစားလဲျပီး အဖ်ားေပ်ာက္ေဆးပါတိုက္ထားတယ္တဲ႔"
"ဗ်ာာာာာ သြားပါျပီ "
"ဘာသြားတာလဲသားရဲ႕"
"ဘာ…ဘာမွဟုတ္ဘူးအဖိုး"
"ေရာ့ဒီေဆးေလးပါေသာက္လိုက္ သားကမေန႔ကအေအးမိသြားတာဆိုေတာ့ ျပန္ဖ်ားမွာစိုးလို႔"
" Nae…"
အဖိုးေပးတဲ႔ေဆးခြက္ကိုယူေသာက္ရင္း
စိတ္ထဲမွာေတာ့
*အမေလးေလး အဝတ္အစားလဲဖို႔ဆို ငါ့အဝတ္အစားေတြကိုအရင္ခြ်တ္ရမွာ ommaေရကယ္ပါဦး ဟိုလူၾကီးသားတစ္ကိုယ္လံုးကိုျမင္သြားမွာေပါ့ ရွက္လိုက္တာ*
"သားအဖ်ားျပန္တက္လာတာလား မ်က္ႏွာေတြရဲလို႔"ဆိုျပီးအဖိုးကႏွဖူးေလးကိုစမ္းေလရဲ႕
Youngjae's Pov: *အဖ်ားတက္တာမဟုတ္ဘူးအဖိုးေရ ရွက္လို႔ဗ်ရွက္လို႔*
"အဲ႔လူဘယ္ေရာက္သြားျပီလဲအဖိုး ျပန္သြားျပီလား"
*ျပန္သြားပါေစ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရမွာမ်က္ႏွာပူလို႔*
"မျပန္ေသးဘူးသားရဲ႕ သူကအဖိုးကိုခြင့္ေတာင္းထားတယ္ သူ႔ရဲ႕ဌာနခ်ဳပ္နဲ႔ဆက္သြယ္လို႔ရတဲ႔အထိ ဒီမွာခဏေနပါရေစတဲ႔"
YOU ARE READING
Into the little forest
Fanfictionေတာ့အုပ္ေလးတစ္ခုထဲက ေဆးဆရာေပါက္စေလး Choi Youngjaeနဲ႔ လွိ်ဳ႕ဝွက္စံုစမ္းေရးအဖြဲ႕ကAceတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ႔JBတို႔ ေတာအုပ္ေလးတစ္ခုထဲမွာမထင္မွတ္ထားတဲ႔ေတြ႔ဆံုျခင္းမ်ိဳးနဲ႔ ေတြ႔ၾကေသာအခါ
