Uzun sure yeni telefonumla ugrastigim icin masamin ustundeki buyukce kutuyu daha sonra farkedebilmistim.Yatagimdan kalkarak kutunun yanina yaklastim. Ustunde hicbir yazi yazmayan kutunun rengi pembeydi. Kutuyu alarak sandalyeme oturdum. Kucuklugumden beri suprizleri cok seven biriyimdir. Yakin arkadaslarim bunu bildiginden bana ozel gunlerde hediye alip ya kendileri vermeyi tercih ederler ya da ben evde olmadigim zaman odama birakirlardi. Ama bugun ozel bi gun degildi.
Heyecanla kutuyu acarken bir yandan da kutuyu kimin birakmis olucagini dusunuyordum. İcindeki siyah elbisenin boyu gercekten kisaydi ve ayni kutunun icindeki ayakkabilarla uyum sagliyodu. Cok guzellerdi fakat pahali seylere benziyolardi. Elbiseyi ve ayakkabiyi kutunun icinden cikardiktan sonra kucuk ve dikdortgen bi kutu daha gozume carpti. Mavi lensleri gordugumde cok sasirdim. Ben mavi goz sevmezdim bunu beni taniyan herkes bilirdi ve bu hediyenin arkadaslarimdan gelme olasigini sifira indiriyodu.
Kutuda bir de not vardi. Yine pembe kagida yazilmisti. Bunu yazan her kimse gercekten duzgun yazi yazabilen biriydi. "Gonderdigim listede bahsettigim kutu. -Claire" Tabi ya ben bunu nasil unutmustum. Claire'nin abartili listesi. Hersey iyi guzel fakat bu elbise ve ayakkabilar kesinlikle tarzim degil.Mavi lensler de oyle.
Telefonumu alip yeni kaydettigim rehberimden 'Guzellik Koçum" ismini aradim.Telefon onun eline gecmemeliydi cunku eger bu ismi gorurse kizacagi kesindi.
Gonderilen:Guzellik Koçum
Bu elbise ayakkabi ve mavi lensler benim tarzim degil!
Telefonumu yerine koyamadan bir mesaj sesi geldi. Claire hemen geri donerek beni bir kez daha sasirtmisti.
Gonderen:Guzellik Koçum
Zaten amacimiz tarzini degistirmek seni aptal.Mavi lensleri yesillerle degistirebiliriz fakat o elbiseyi kesinlikle giyiceksin.
Her turlu lens takacaktim yani. Neyse en azindan mavilerden iyidir.
İnternete girerek daha onceden soyledigi kuaforun telefon numarasini aradim. Unlu bir kuafon olduguna gore sitesi de olmaliydi.Ve evet tabiki bir sitesi vardi. Telefon numarasini kaydettikten sonra randevu almak icin ara tusuna bastim.
****
1,30 saat sonraya randevu almistim. Saclarimin rengine henuz karar
verememistim.Ama sanki turuncu siyahi azicik bi farkle geciyo gibiydi.Kafam karmakarisik olmusken banyodan disari adimimi attim.
Banyoyla gecen yarim saatin ardindan kuafore gitmeme sadece 1 saatim kalmisti. Kot pantolonumla spor bir t-shirt giymeyi dusunurken aklima guzellik kocum geldi. Aniden fikrimi degistirerek en fazla 2 kere giydigim kirmizi kucuk cicekleri olan elbisemi askidan aldim. Yaz mevsiminde oldugumuz icin corap giymeye gerek duymadim.Goz kalemi rimel ve dudak parlaticimi surdum. Son gunlerde yaptigim makyaja ve giydigim kiyafetlere ben bile sasiriyodum. Elbisemle uyumlu oldugunu dusundugum kucuk cantamin icine telefonumu ve cuzdanimi koydum. Ardindan beyaz bebetlerimi ayagima gecirdim ve evimin yakinindaki taksi duragina dogru yurumeye basladim.
****
Sacimin rengine karar vermemin uzerine tam 1 saat 22 dakika gecmisti. Kuaforde koltukta otururken dakikalari saymaktan baska hicbir sey yapamamistim. Sıkıcı gecen dakikalarin sonunda bu tarafa dogru gelen bayan bir calisan gordum. Dudaklarim artik somurtmuyordu aksine hafif bir sekilde gulumsuyordum. Saclarimin artik yikanma zamani geldigini soylediginde de hafif gulusemen artik tam bir siritmaya donusmustu.
Kosar adimlarla sacimin yikanacagi yere dogru gittim. Saclarimi ilk defa boyattigim icin cok heyecanliydim. 18 yasimi gectigim halde yine de ailemden izin almayi uzun yalvarmalar sonra basarabilmistim. Ailem bazi konularda cok disiplinli bazi konularda ise yumusak davraniyolardi. Davranislarini ben bile cozememistim.
Saclarim yikandiktan sonra bir havluya sacimi sardilar. Bu sure zarfinda sacimin yeni rengini hic gorememistim.Kurutmak icin baska koltugu gecerken o kadar heyecanliydim ki kalbim yerinden cikacakmis gibi atiyodu.Havluyu aldiktan sonra sanirim bu kadar buyuk tepki verecegimi dusunmuyolardi. "Aman Tanrim! Bu ben miyim?'
