Ημερολόγιο Πόνου (Ιούλιος)

51 13 0
                                    

11/07/2018, 11:23.


Και που λες,
τρελαίνομαι με την ιδέα να παρατηρώ τους ανθρώπους, καταστάσεις, κτήρια και στιγμές.

Να, εκεί, σε αυτήν εκεί την πολυκατοικία. Πόσα και πόσα ποιήματα εμπνεύστηκα και έπλασε ιστορίες το μυαλό μου από τυχαίους ανθρώπους.

Και τί δε θα 'δινα για να τις αποτύπωνα ό λ ε ς πάνω στο χαρτί. Για να τις μοιραστώ με εσένα, με εκείνον τον περαστικό που πέρασε στις 04:42 το πρωί κάτω από το σπίτι μου, την γιαγιά από το απέναντι μπαλκόνι που πριν 7 χρόνια έτυχε να με βλέπει στο μπαλκόνι που χόρευα και με χειροκρότησε στο τέλος.
Να τις αποβάλλω από μέσα μου για να δείξω σε όλους όσους ενδιαφερθούν ότι η Τέχνη μου δεν είναι κάτι θεϊκό, ούτε κάτι μηδαμινό. Είναι απλώς Τέχνη.
Για να δείξω σε εμένα την ίδια ότι είμαι αυτή που είμαι και ότι οι σκέψεις μου, κάποια στιγμή, θα με εγκαταλείψουν και τότε δε θα έχει νόημα να ζω. Αλλά μέχρι τότε, απλώς συνεχίζω να γράφω, αλλά και να μην γράφω. Ούτως ή άλλως, μερικά πράγματα, δεν είναι εφικτό να συμβούν. Άρα ίσως δεν σταματήσω ποτέ να παραμιλάω στον ύπνο μου, ούτε να χορεύω, ούτε να γράφω, ούτε να σκέφτομαι χορογραφίες που ποτέ δεν θα καταφέρω να δείξω σε άλλους, ούτε να νιώθω λιγότερο αρκετή από ότι πράγματι είμαι.

Μερικά πράγματα, απλώς, δεν είναι εφικτό να συμβούν.


-Sapphire

Χειμώνες [✓]Where stories live. Discover now