Gece saat 2:17
Deniz kenarına gittik ve bir bankta oturup sessizce uzaklara bakıyorduk tek ses rüzgar sesi ve rüzgardan dolayı dalgalanan Deniz sesiydi... rüzgar saçımı dağıtmıştı ve dalgalanan ince beyaz tshortümle uzaklara dalmış gözümü tae ye döndüm
"Bildiğini biliyorum."
Aynı şekilde uzaklara dalmış tae hiç bozuntuya vermeden konuştu
"Bildiğimi bildiğini biliyorum."
"O zaman niye aptal gibi davranıyorsun hyung?"
"Aptal gibi davranmıyorum. Sadece ne zaman söyleyeceğini bekliyordum."
Bana dönerken dağılmış olan saçlarını eliyle öne taradı. Yüz yüzeydik.
"O zaman söylüyorum; seni seviyorum hyung"
Soğuk hatta titremeye başlayan dudaklarıma sıcak dudaklarını hafifçe değdirdi ve hareket ettirmeye başladı bir yandanda elliyle diken olmuş tüylerime ve buz tutmuş kolumu sardı ve kendine çekti...
