Captured

de reis

'Lieverd, word wakker.' Ik open mijn ogen en zie mijn moeders mooie lach. 'Je gaat naar je vader vandaag.' Ik lach terug en kijk op de klok. 3 uur. 'Ik weet het. Het is vroeg. Maar ik wil je zien lopen enzo. En je afwijking is ook een dingetje.' We ontbijten snel en beginnen dan met zwemmen. Het duurt best lang en de zon schijnt langzaam in het water. 'Zijn we er al bijna mam?' Ze lacht en schud haar hoofd. 'Nee lieverd.' We zwemmen verder en gaan door een bos. Ik zie overal planten en vissen die ik nog nooit gezien heb. 'We gaan omhoog schat.' Ik zie mijn moeder snel omhoog zwemmen en ik zwem er zo snel mogelijk achteraan. Ik ga vol kracht en voel een paar seconde later de zon branden op mijn gezicht. Mijn moeder kijkt me lachend aan. 'We zijn er bijna schat.' Ik voel dat mijn hand onder water gepakt word en we zwemmen nog een klein stukje. De pier komt steeds dichterbij en dan liggen we ernaast. Ze seint dat ik moet gaan zitten en ik duw mezelf de pier op. Ik leg mijn bovenlichaam op de pier en probeer mijn staart uit het water te krijgen. 'Goedzo schat.' Ik lig op de pier en voel mijn huid warm worden. Het brand heel erg. 'Mam, de zon doet pijn.' Ik zie mijn moeder knikken vanuit mijn ooghoek en sluit mijn ogen. Het voelt alsof mijn lichaam in brand staat. Na een paar minuten word het minder en ik open langzaam mijn ogen. Ik zie de blauwe lucht zonder een wolkje erbij. Ik ga zitten en kijk het water in. Mijn moeder kijkt me serieus aan. Haar ogen scannen mijn lichaam en dan pas besef ik dat ik benen heb en helemaal naakt ben! 'Waar is in godsnaam je afwijking!' Ik schrik van mijn moeders boze toon en ze kijkt me bang aan. Ze zwemt langzaam naar achter. 'Mam? Waar ga je heen?' Ze duikt in het water en ik kijk om me heen. Niemand. Ik probeer op te staan en loop een klein stukje. Het duurt niet lang voor ik op mijn buik neerval. Ik sta weer op en probeer opnieuw. Dan zie ik aan het eind van de pier een jurkje liggen. Ik loop erheen, dat wel een paar minuten duurt, en trek het jurkje aan. 'Wat moet ik nu,' zeg ik in mezelf. Ik kijk om me heen en zie in de verte een man naar me kijken. Ik ken hem ergens van. Ik loop met moeite naar hem toe en hij rent op me af. 'Oh mijn Fay!' Ik schrik wanneer hij mijn naam noemt. 'Pap?' Hij kijkt me lachend aan en er rolt een traan over zijn wang. Ik begin ook te lachen en hij tilt me op. 'Mijn kleine meisje,' fluisterd hij. Ik verberg mijn gezicht in zijn nek en hij begint te lopen. Hij zet me in een auto en hij komt naast me zitten. Ik kijk hem aan en hij kijkt terug. 'Oh, mij meisje.' Hij legt zijn hand op mijn wang en streelt me. 'We gaan naar huis schat,' fluisterd hij. De auto begint te rijden en na een tijdje stopt hij de auto voor een huis. 'Oké Fay, eerst moet je weten dat ik hier woon met mijn vrouw en zoontje.' Hij lacht vragend naar me en ik knik zenuwachtig. We stappen samen de auto uit en hij opent de voordeur voor me. 'Woosh, woosh. Kijk mam! Ik vlieg!' Ik loop voorzichtig naar binnen en mijn vader duwt me zachtjes in mijn rug. 'Lieverd, vergeet niet dat niemand hier mag weten dat je een zeemeermin bent,' fluistert hij in mijn oor. Ik knik zacht en zie een lange, dunne, blonde vrouw naar me kijken. 'Oh jij moet Fay zijn!' Ze loopt op me af en geeft me een knuffel. 'Welkom schat. Ik ben Marjolein en dit is Zach.' Ze wijst naar het kleine jongetje met blond haar achter haar. 'Hai, ik ben Fay.' Ze kijkt me serieus aan. 'Ach meid, wat heb je mooie paarse ogen!' Ik kijk haar verbaasd aan. 'Paars?' Ze kijkt mij nu vragend aan. 'Ja.... paars ja.' Ik hoor mijn vader kuchen en hij begeleidt me naar de bank. 'Ga zitten Fay. Doe alsof je thuis bent,' zegt Marjolein. Ik knik. 'Papa! Kijk ik vlieg!' Mijn vader tilt Zach op en laat hem vliegen. 'Jaa jongen!' Marjolein giechelt zacht en kijkt haar mannen vrolijk aan. 'Dus Fay, waar kom je vandaan?' Kut. Wat moet ik zeggen. 'Eh, niet ver hiervandaan,' zeg ik lachend. 'Waarom bezoek je ons dan nooit?' Ik kijk haar aan en ze kijkt me lief lachend aan terwijl haar woorden heel boos klonken. 'Oh gewoon, school enzo.' Ik lach haar vraag een beetje weg. 'Heb je geen spullen mee?' Ik schud mijn hoofd. 'Waarom niet? Wij hebben hier niet alles voor je hoor!' Mijn vader word wakker door haar boze zin en zet Zach neer. 'Marjolein, rustig aan. Ze mocht niks mee van haar moeder omdat ze bang was dat alles dan hier zou blijven.' Marjolein knikt begrijpelijk. 'Ik ga wel wat kopen met haar.' Mijn vader pakt mijn hand en neemt me mee naar buiten. 'Nee schat, het is oké. Meiden onder elkaar is veel leuker.' Ze knipoogt naar hem en neemt mijn pols over. Ze sleurt me mee naar een kleine auto en rijdt weg. Ze zet de radio hard aan en rijdt de straat uit. Na een paar minuten staan we voor een winkelcentrum. 'Kom op.' Ze stapt uit de auto en loopt snel de eerste winkel binnen. Lingeriewinkel. 'Goedendag, kan ik u helpen?' Marjolein staat naast me. 'Ja, deze heeft geen ondergoed of iets in die trend.' De vrouw knikt en neemt me mee naar een pashokje. Marjolein volgt. Ja, omtrek 75 en nodig cup...' het is even stil en ze kijkt me geschokt aan. 'Cup E.' Marjolein kijkt me aan met haar mond open. 'Wat?!' De vrouw kijkt Marjolein met een opgetrokken wenkbrauw aan. '75E schat.' Ze loopt de winkel in en pakt een paar setjes. 'Pas deze eens wil je?' Ik neem ze aan en pas ze. 'Oh, ze zitten goed schat. En ze staan je zo schattig!' Marjolein zucht. 'We nemen ze, kom op.' Met een tasje vol lingerie lopen we de winkel uit. 'Hallo, kan ik u helpen?' Ik schud mijn hoofd. 'Nee dankuwel.' Marjolein loopt zuchtend en mokkend achter me aan als een of ander klein kind. Na het hele winkelcentrum af te zijn gegaan, lopen we terug naar de auto met 7 setjes lingerie, 5 broeken, 6 shirts, 3 jurkjes, 5 paar sokken en 2 paar schoenen. 'Kom op.' Ik stap naast Marjolein in de auto en zonder een woord te zeggen komen we thuis. 'Hee, daar is mijn schat!' Ik zie mijn vader op ons af komen lopen en Marjolein begint te blozen. Ik kijk haar vragend aan en voel dan een paar armen om me heen en een paar lippen op mijn voorhoofd. 'Welkom terug meissie,' zegt mijn vader. Hij laat me los en Marjolein kijkt me boos aan. Ik loop achter hem aan de woonkamer in en zie Zach op de grond zitten. 'Hallo,' zegt hij zodra hij mij ziet. 'Hoihoi, wat doe je?' Ik ga naast hem op de grond zitten en hij wijst trots naar de tv waar een raceauto op te zien is. 'Ik ga racen! Doe je mee?' Hij geeft me een controler en ik pak hem met een lach aan. 'Ik ga je inmaken,' zeg ik lachend. '3.... 2.... 1... racen!' Ik trap mijn gaspedaal volop in en al snel haal ik Zach in. 'Wat?' Zach kijkt verward naar de tv. Ik race door de bochten en heb een flinke voorsprong. Laatste ronde. Fimish in zicht. Arme Zach. Gaat verliezen van mijn eerste potje gamen. Of toch niet. Ik beuk mijn auto opzettelijk tegen de vangrails en al snel vat mijn auto vlam. Zach haalt me in en gaat over de finish. 'Jammer Fay, maar ik ben veel beter!' Hij springt op en ik begin te lachen. 'Jammer, maar ik was wel goed toch?' Hij kijkt me lachend aan. 'Ja, je was wel goed.' Ik geef hem een knuffel en leg de controler weer op tafel. 'Kom, we gaan avondeten mannen!' Zach rent naar de eettafel en mijn vader loopt er lachend achteraan. 'Kom Fay, kom naast me zitten schat.' Marjolein loopt lachend naar hem toe. 'Oke lieverd.' Mijn vader houdt zijn handen omhoog om haar tegen te houden. 'Sorry Mar, maar ik had het eigenlijk tegen Fay.' Ze gaat boos naast Zach zitten en ik neem plaats naast mijn vader. Niemand heeft wat gezegd tijdens het eten en pap vroeg of ik Zach naar bed wilde brengen. 'Nee Zach, niet sabbelen aan je tandenborstel. Mond open.' Hij doet braaf zijn mond open en ik neem zijn tandenborstel van hem over. 'Nu de pyjama,' schreeuwt hij als ik zijn tandenborstel afspoel. Hij rent naar zijn kamer en als ik daar aankom, ligt hij al in bed. 'Slaap lekker knultje.' Ik geef hem een zoen op zijn voorhoofd en doe het licht uit. 'Nee! Jij laat je famillie vallen! Dát is wat er gebeurd,' hoor ik van beneden komen. 'Marjolein alseblieft! Ze is mijn dochter en ik heb haar ruim 10 jaar niet gezien!' Ik loop naar beneden en ze zijn beide gelijk stil. ze kijken me geschrokken aan. Ik loop naar de achtertuin en klim over de schutting. Dan kom je namelijk op het strand. Ik ga op het warme zand zitten en bekijk de zonsondergang.