[Present=2014]
"Mom, bakit niyo po ba kami gustong ipatawag?" tanong ni Zie kay Mama.
"Ah oo nga pala anak, Angeline kaya kita pinapatawag dahil may sasabihin ako saiyo." sagot ni mama saka niya ako tinignan ng malalim. Na weweirdohan ako pero hindi ko nalang inintindi iyon.
She cleared her throat bago mag salita. "Angeline, i know this is too early for you. But please understand me and their condition.." hinawakan ni mommy ang kamay ko at pinisil pisil iyon.
"W-what is it mama?" tanong ko at lumunok ako ng tatlong beses in a row. Pinag papawisan ako at kinakabahan. Baka hindi pa ako ready sa mga mang yayari.
"baby, let me intoduce you...Andrei, your fiance." nanalaki ang mata ko sa narinig. Tama ba ito? Fiance? Si Andrei? Bakit?
"I know naguguluhan ka. Pero nalulugi na ang kumpaniya ng mga Lane kaya tinutulungan ko sila. I'm sorry baby." malungkot ang mata ni mommy ng sinabi niya saakin iyon. I want to consider it, dahil i think this is my chance na makasama siya at naawa din ako dahil nalulugi na ang company nila.
"O-ok mom.." sabi ko at lumunok. Pero nagulat ako ng biglang tumayo si Andrei at lumabas ng kwarto. Nag panic yung mga magulang niya at sinundan ito.
"Andrei! Tumigil ka! Bumalik ka dito!" sigaw nung papa niya sakanya, he cooly placed his hands in his jean's pocket and look back at his dad.
He smirk, "I'm afraid but, i'm not gonna marry her." he said and started to walk away.
I hear his parents' heavy sighs. I can't believe he just did that hindi manlang siya naawa sa parents niya at sa sarili niya. Ibang iba na talaga siya kumpara noon.
"I'm sorry Gelina, matigas ang ulo ng anak ko." sabi ni Tito Andres at umiling iling. They look miserable with those dark circle around their eyes. Wala siyang awa.
"Ok lang yon, wag kayong mag alala, nandito parin kami. Just call us kung pumayag na siya." sabi ni Mama at inayos yung gamit niya, nag hahanda na para umalis. Then before siya tumayo, i stopped her.
"T-tito, a-ako na po ang bahala kay Andrei. Kakausapin ko nalang po siya." sabi ko at umalis na at sinundan ko si Andrei, pero nakawala na siya dahil nga kanina pa iyon umalis.
Pero buti nalang at anjan si Chen, isa sa mga matalik na kaibigan ni Andrei. I called him, ilang rings ay sinagot na niya.
[Hello?] tanong niya sa kabilang linya. I sigh.
"Chen, ako to si Gel." sabi ko.
[G-Gel?! Bakit ka napatawag?] gulat niyang tanong.
"Sorry ha, pero alam mo ba kung nasaan si Andrei? or sana kung pwedeng tawagan mo siya?"
