Özgürlük Aşkın Kanatlarıdır

Güneş Batmak Üzere Ve Ben İstanbul Boğazındayım

Kibritçi kız gibi sevmiştim seni,

Her kibrit yakışımda görüyordum gözlerini...

Ben kibriti yakıyordum,yokluğun ise beni..

Hiç bitmesin kibritim,yoksa göremem gözlerini...

Biliyorum bitecek kibritim ve gidecek gözlerin,

Kararsız kalıyorum yaksam mı bir kibrit daha;

Yoksa saklasam mı kibriti,zaten yorgun gözlerim.

Ama yakmazsam da göremeyeceğim gözlerini asla...

Her iki ihtimalde de ben gözlerinsiz kalacağım...

Elimdeki kibrit misali cayır cayır yanacağım,

Ya da sensizlikle üşüyüp, donacağım

Her iki ihtimalde de ben gözlerinsiz kalacağım...

Karar verdim sevgilim bitireceğim kibritlerimi,

Ve böylece görebileceğim o ölünesi gözlerini...

Sonra da yok etmek için kahrolası sensizliği,

İstanbul Boğazı'ndan atlayıp,öldüreceğim kendimi...

Sakın bana kızma sevgilim,ben doğru olanı seçtim

Zaten ben sensiz ve gözlerinsiz yaşayamam ki !

Senin nefes alışın ve gözlerin benim yaşama sebebim,

Bunlar yokken hayatımda,ben zaten yaşıyor sayılmam ki !

Güneş batmak üzere ve ben İstanbul Boğaz'ındayım,

Birkaç dakika sonra,İstanbul'un soğuk sularında olacağım...

Üşümem merak etme,hatta senin aşkınla yanacağım

Biliyorsun sevgilim, 'elveda' ları sevmem; bu yüzden seninle 

                                                                                 vedalayaşmayacağım...