When Ms. Pervert MEETS Mr. Maniac

x Chapter 10 : Friends to Strangers x

•CZARINA'S POV•

I miss her... I miss my bestest friend... I miss Aceshelle...

Its been three days since that day that she ended our friendship.

Miss ko na talaga siya. Sobrang-sobra.

Parang forever na nga kaming hindi nag-uusap. At talagang iniiwasan na niya ako.

Dapat pala ay hindi ko na yun ginawa, di pa sana kami magka-ganito.

At kasalanan ko yun.

Dahil lang sa babaitang-----OPPS WAIT, WAG KANANG GANYAN CZARINA. PARA NAMAN MAGKA-BATI KAYO NI ACESHELLE. JUST TRY TO LESSEN THE HATE YOU HAVE FOR HANNAH. TRY TO LESSEN THEM FOR THE SAKE OF YOUR FRIENDSHIP WITH ACESHELLE.

Hayst, bakit ko ba kase hate si Hannah in the first place?

ARGGH!

KALERRKYY!!

BTW, its been 3 days straight nga pala na nakita ko si Aceshelle kasama si Hannah na palaging nagsa-sama. Ang saya-saya pa nila. Parang ang sobrang saya nila na hindi na nila ako nakilala, na para bang kinalimutan na nila ako at iniwan sa ere.

Kasalanan ko naman kasi yun in the first place kaya kailangan kong panindigan to.

Its lunch time kaya naisipan kong pumunta sa cafeteria para kumain. Usually, palagi kaming magkasama ni Aceshelle every lunch para kumain but it seems like she doesn't want to be with me anymore, she just ignored me the whole morning. I don't know kung kakayanin ko paba sa hapon.

Pagkatapos kase ng last subject namin sa morning ay agad siyang tumayo tas lumabas. Tas alam niyo namang seatmate kami diba? At ang sobrang akward at lonely ng atmosphere.

Ilang beses na akong sumulyap kay bes pero kahit isang tingin man lang ay hindi ko natanggap sa kanya.

Siguro tinamaan talaga siya ng bongga.

Wala akong choice tuloy kundi pumunta sa cafeteria ng mag-isa.

Hayst. Ang boring naman kung wala si bes. Nakaka-miss tuloy.

"Hays."

"Okay ka lang ba Czarina?" tanong ng isang lalaki.

Napatingin ako at nakitang si Josh yun, naka-upo siya sa gilid ko.

Pero kahit na nandito si Josh at crush ko siya at kinikilig ako ay hindi parin magpapatalo ang lungkot ko sa amin ni Aceshelle.

"Oh... Hi Josh. May kailangan ka?"

"Uhh wala naman. Actually napadaan lang ako, may binili kase ako para kakainin ko mamaya e pero as luck would have it, nandito ka at mukhang problemadong-problemado ka talaga.-----" tumayo siya "I think God has send me to solve your heavy problem today. So the question is, what is your problem?" tapos bumalik siya sa pwesto niya kanina.

Napatawa nalang ako sa sinasabi niya.

"Oh? Tumawa-tawa ka? May nakakatawa ba sa sinasabi ko?" inosenteng tanog niya.

"Wala." sagot ko.

"So......... Ano ang problema mo?" tanong niya muli sakin.

Hindi ako umimik.

I don't want to open up the topic about our fight.

"Nag-away kayo ni Aceshelle." sabi niya.

Napatingin ako sa kanya.

Pano niya nalaman?

Magsasalita pa sana ako pero mukhang na-gets niya ang itatanong ko kaya inunahan niya ako.