born to be yours『taekook』

[3] ay ışığı

—> yungblud - anarchist <—

yorum ve oylar 🐰

Günümüz

Zorlukla göz kapaklarımı açtığımda havanın hala karanlık olduğunu gördüm. Ağladığımdan dolayı gözlerim şişmiş olmalıydı ki hem ağrıyor hem tam olarak açamıyordum.

Telefona uzanıp baktığımda saat 03.11'i gösteriyordu. Yatakta biraz daha uzanıp tembellik yaptıktan sonra birdenbire canım balkona çıkıp oradaki rahat koltukta uzanmak istedi.

Yatakta kullandığım ince pikeyi aldım ve panduflarımı ayağıma geçirdikten sonra balkondaki rahat koltuğa uzandım. Koltukta büzülürken aynı zamanda yıldızları izliyordum. Yıldızları izlemek hoşuma gidiyordu.

Bir yıldıza odaklanınca gözlerim bana oyun oynuyor, sanki yıldız yanıp sönüyordu veya odaklandığım yıldızın dışındaki yıldızlar hareket ediyor gibi oluyordu. Bu kendimle oynadığım bir oyun gibiydi. Balkonda bomboş oturup yıldızları kovaladığım zamanlar olmuştu çok kez.

Hafif esen serin rüzgar yüzünden ürperdiğimi hissettim. Hep mutlu hikayelerde ana çift sarılarak ay ışığının altında yıldızlardı seyrederlerdi. Fakat dediğim gibi bunlar mutlu hikayelerdeydi, bu yaşıma kadar karşıma doğru kişinin çıkmaması benim aşka olan inancımı köreltmişti.

Ne çok isterdim ki şu an sarılarak ay ışığının altında birbirimizle konuşalım, anılarımızı ve ruhumuzu paylaşalım. Ama olmuyordu işte, hep bir yarımı eksik gibi hissederdim bu yüzden. Tamamlanmamıştım.

3 Kasım 1589

Ağaçlar vardı, ormandalar mıydı? İki beden tek beden olmuş bir şekilde ağaca yaslanıyor, biri diğerinin göğsüne kafasını yaslamış, diğeri ise omzuna çenesini uzatmış, sevgilisine tüm kalbini açıyordu.

"Ay ışığının altında ayrı bir güzelleşiyorsun, Taehyung. Ne yapacağım ben seninle?" diye mırıldandı Jungkook.  Hayranlıkla kucağındaki bedeni seyrediyor, Tanrı'nın varlığına bir kez daha şahit oluyordu. 'Bu güzellik tesadüf olamaz...'

Taehyung ise uzandığı kucakta utançtan kaybolmamak için zor duruyordu. Normalde utangaç biri değildi ama konu sevgilisine gelince bir pancara dönüşürdü çünkü Jeon Jungkook aklında ne varsa o an hiç çekinmeden söyler, sürekli onun hem iç, hem dış güzelliğini dile getirirdi. Bundan asla çekinmezdi.