Park Jimin - Zoraki Evlilik

2🌅

Babamla anneme öyle bağırdıktan sonra hemen uyumuşum gözlerimi açtığımda saat 05:46 idi annemlerin 07:00 uçağı var keşke bende onlarla gidebilseydim. Ama onlara ne kadar kızgın ve kırgın olsamda bugün onlarla geçireceğim son gün ve onlara hiç bir şey olmamış gibi davranmalıyım öyle değil mi? Üstüme bol yeşil kazak ve siyah pantolon giydim ve annemin yanına indim. Mutfaktaydı ve kahvaltı hazırlıyodu.

-Yardım ediyim mi?
A: M-mihyo?
-Evet anne tanımadın mı kızınım ben yoksa yüzümde bişey mi var?
A:Hayır sadece ben sadece dün yaşanan olaylardan sonra bir daha bizimle asla konuşmassın sanmıştım da

Dedi ve ağlamaya başladı ve bende hemen ağladım  
(ben birisi ağlayınca ağlarım bebek bile olsa sizde de böyle oluyo mu)
Sonra bana sarıldı bende ona

-Hayır size hala kırgın ve kızgınım ama sadece bugün bizim son günümüz ve ben sizin yanınızda olmak istedim
O sırada Hayoung içeri girdi
-Omma benim şu tavşanım nerde uçakta onunla oynicaktım ben- Aaa bende sarılcam
Diyip bize sarılda ve ben daha şiddetli  ağlamaya başladım hadi ama Mihyo bu kadar duygusal olmamalısın o arada içeri babam olacak insan evladı girdi
B: Aaa ne kaddddar duygusal ama benim kaynım acıktıı ÇABUK OLUN BAŞLARIM SİZİN SARILMANIZA BİRAZDAN UÇAK KALKICAK BOŞ YAPMAYIN!!!

NE BAĞIRIYON LAN MAL?!
Demek yine geldi içimden ama korkuma diyemedim

Annem tamam zaten hazır geç otur dedi bende ona aptal bakışı attım
B: Ne bakıyon öyle
-Sanane!
B:Bana bak-
A: YETER HEM ZORLA EVLENDİRİRYORSUN HEMDE BÖYLE BAĞIRAMASSIN!

Oh be yapıştır anne
Babam bu sefer sustu ve hiç cevap vermedi oh kalırsın öyle
Kahvaltımızı yaptıktan sonra havalimanına doğru acele acele gittik ah şimdi sıra vedalaşmada en nefret ettiğim şey!
-Görüşürüz anne baba ve kardeşim sizi özleyeceğim

A:Görüşürüz kızım
B: Görüşürüz
Hyg (Hayoung): Görüşürüz unni seni özlicem *muck*

Ailem tam pasaportlarını verirken artık onları son görüşümdü el sallayıp tebessüm ettim onlarda bana el salladı birisi hariç tabiki de babam el sallamadı beklemememiştim zaten üzülmedim hemen bir sokağa indim kimse yoktu oysaki sabah saatleri o sırada annemden mesaj geldi bunlar uçağa binmemiş miydi ya önemsemeyerek mesaja baktım

Annem: Beni affet kızım özür dilerim...
Ne demek istiyo bu ya dedim kendi kendime sonra bende ona bir mesaj yazacakken birden ağızım bir bezle kapatıldı aynı filmlerde gördüğüm gibi. Birkaç saniye sonra ise ilaçtan dolayı bayıldım
Gözlerimi açtığımda güzel ve koskocaman bir evdeydim ellerim ve ayaklarımda bağlı değildi hatta ağızımda bile bant yoktu? Sanki kendi evimdeymiş gibi üzerimde bir battiniye vardı ve başımın altında yumuş yumuş bir yastık ben odada gözlerimi gezdirdim

Jm: Beğendin bakıyorum

- Ahh sarı kafa tahmin etmeliydim

Jm: Adım Jimin Mihyo bunu biliyorsun ve bana neden hala sarı kafa diyorsun ?

-Çünkü ııım

Jm: Çünkü ben söyleyeyim. Mantıklı bi açıklaman yok

-Alakası yok! Iıım sadece sana sarı kafa demek hoşuma gidiyo o kadar

Jm: Demek hoşuna gidiyo

-Neyse biz asıl konuya dönelim neden buradayım?

Jm: Sence neden buradasın Mihyo sana 'Gel sevgilim evimize gidelim' deseydim gelir miydin?

Salak bu sarı kafa ben buradan kaçarım kimse beni durduramaz

- B-burası bizim evimiz mi?

Jm: Evet yoksa beğenmedin mi?