Seni Unuttuğumu Hatırlamıyorum

29.bölüm

Bu bölümü Doruk'tan yazdım. Aslında aklımda böyle bir düşünce yoktu fakat son iki bölümdür Doruk'a o kadar çok hakaret geliyor ki dayanamadım.
Sevin Doruk'u.
O kötü biri değil.
Sadece biraz bencil, umursamaz, kendini beğenmiş, ego yığını...

Neyse sizi bölümle başbaşa bırakıyorum.

-Doruk'un Anlatımından-

Günce'yi farkettiğimde gözlerinin dolduğunu gördüm.

Bu canımı acıtsada planım işe yarıyordu.

Daha fazla dayanamayıp hızlı bir şekilde arkasını dönüp gitti.

"Git."
dedim yanımdaki adını bile bilmediğim kıza.

"Ne?"

"Git diyorum."

"Neden?"

Birde nedenini soruyordu.
Onu yanımda tutmamın sebebi Günce'ydi.

Günce'nin hayatından çıkmaya karar vermiştim ama onun hala beni sevdiğini biliyordum.

Onu kendimden soğutmam lazımdı.

Bu yüzden de kızlarla takılıyordum.

Onun görebileceği yerlerde.

Günce gördüğüne göre artık yanımdaki kızla bir işim kalmamıştı.

"Sıkıldım senden anladın mı?"

"Ama Doruk-"

"Sana gitmeni söyledim."

"Ne halin varsa gör.Seni buna pişman edeceğim."

Bir kız nasıl bu kadar cırlayabilir ki?

Söylediklerini umursamadan arabama atladım.

Nereye gidecektim?

Eve mi?

Hayır.

Bara mı?

Evet ama şimdi değil.

İçimden bir ses Günce'yi takip etmem gerektiğini söylüyordu.

Ve ben bu sesi dinlemeye kararlıydım.

Arabayı çalıştırıp Günce'nin evine doğru sürmeye başladım.

Biraz ileride Günce'yi görünce arabayı yavaşlattım.

Beni farketmesini istemiyordum.

Eve geldiğinde içeri girmesini bekledim ama girmedi.

Bahçelerindeki ağaçlardan birinin altına oturdu.

Uzakta olmama rağmen ağladığını görebiliyordum.

Kendime bir küfür savurdum.

Onun ağlamasına sebep olduğum için kendimden nefret ediyordum.

Böyle olmasını istemezdim.

Gerçekten.

Kavga ettiğimiz güne bir kere daha lanet ettim.

Aslında hepsi Günce'nin saçma düşünceleri yüzünden olmuştu.

Onu kullanıp atabileceğimi nasıl düşünebilir ki?

Aptal.

İstesem şimdiye kadar onu çoktan atardım bir kenera.

Bu kadar sulugöz biriyle kim uğraşmak ister ki?