The King's Love For Her
Chapter 002
Shahamat's pov
" ဟင္း .. ဘာလိုလိုနဲ႔ ငါ ၁၇ ေရာက္ၿပီ ၊ မွတ္မိသေလာက္ဆို အေမ သစ္သီးသြား႐ွာရင္း ေျခေခ်ာ္ၿပီး ေက်ာက္တံုးနဲ႔ ႐ိုက္မိၿပီး သတိလစ္ေနတုန္း ရြာက လူေတြ ေတြ႔လို႔ သယ္လာၿပီး အဘြား ေဆးကုေပးၿပီး သံုးရက္ၾကာေတာ့ ႏိုးလာၿပီး အကုန္ျပန္သတိရၿပီး နန္းတြင္းျပန္ၿပီး ~~ ၊ ဟားဟ .. အခု ဒီလို မျဖစ္ေတာ့ဘူး ၊ ဘာလို႔ဆို .. ေတာထဲကို ငါခ်ည္း သြားေနတာမလို႔ "
" Lee ျပန္မလာေသးဘူးလား "
" ဟင္ .. အေမက ဘယ္သြားလို႔လဲ .. အဘြား .. "
" သူ႔သမီးခ်ည္း ေန႔တိုင္း ေတာထဲ သြားေနတာ မၾကည့္ရက္လို႔ ဆိုၿပီး မနက္တည္းက ေတာထဲ သြားေလရဲ႕ "
" Wtf .. ငါ ေဆးသြားက်ိတ္ေနတုန္း ထြက္သြားတာပဲ ၊ ညေနေတာင္ ေရာက္ေနၿပီ ၊ မျဖစ္ေသးဘူး ၊ လိုက္႐ွာရမယ္ "
" အဘြား Lai ေရ .. "
" ဒီမွာ Lee ေတာထဲ သတိလစ္ေနတာ ေတြ႔လို႔ "
" ေခါင္းခိုင္းမိထားတဲ့ပံုပဲ "
စိတ္ထဲကေန ေျပာၿပီး အိမ္ထဲကေန ထြက္ဖို႔ အျပင္ ရြာထဲကလူေတြ အသံကိုယ္စီနဲ႔ ေအာ္ဟစ္ကာ အိမ္ေ႐ွ႕ေရာက္လာၾကေလသည္။
" Seriously .. အား .. ၾကည့္ရတာ ဘယ္လိုမွ ေ႐ွာင္မရဘူး ထင္တယ္ ၊ ငိုခ်င္တယ္ "
သူမ ေရရြတ္ေနတုန္း သူမေမြးစားအေမ Lee ကို အဘြား Lai က ေဆးကုသေပးေနေလသည္။
သံုးရက္ၾကာေသာ္ ~~
" အဘြား .. အေမ နိုးၿပီလား "
" Shahamat .. ခဏလာဦး "
" ဘာလို႔လဲ အဘြား "
" သမီးေမြးစားအေမ အတိတ္ေမ့ေနတာ သမီးလည္း သိတယ္မလား "
" ဟုတ္ .. "
" အခု .. သူ .. သတိရၿပီ "
" ဟုတ္ .. "
" သူ႔အတိတ္ကို သူ ျပန္သတိရေနၿပီ ၊ ဒါေပမယ့္ .. ေခါင္းက ဒဏ္ရာေၾကာင့္ ျပန္သတိလစ္သြားတယ္ ၊ ေဆးကလည္း ကုန္ေနၿပီမလို႔ .. "
VOCÊ ESTÁ LENDO
The King's Love For Her
Romanceရပ်နား ဖတ္ေနတဲ့ ဝတၳဳထဲ ကိုယ္ ေရာက္သြားတဲ့အခါ ~~ ဇာတ္လိုက္မင္းသားဆီက အမုန္းခံရတဲ့အျပင္ ဇာတ္သိမ္းမလွတဲ့ အရံမင္းသမီးအေနနဲ႔ ေရာက္လာမွန္း သိတဲ့အခါ ~~ ဘယ္ေလာက္ပဲ ေ႐ွာင္ဖို႔ ႀကိဳးစား ၊ ႀကိဳးစား ကံက မ်က္ႏွာသာ မေပးေသာအခါ ~~ ဖတ္ၾကည္...
