ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

178 10 4
                                    

   2016 Παρον:           Περπαταω νευρικα στο σαλονι πανω κατω, με το τηλεφωνο στο χερι ανυπομωνοντας να χτυπησει.

-Βρε κοριτσι μου κατσε κατω επιτελους με ζαλισες! Θα κανεις λακουβα στο πατωμα τοση ωρα!

-Δεν μπορω Σαρλοτ θα σκασω αν δεν με παρουν τηλεφωνο!

-Ε σκασε εγω τι φταιω!?

-Σαρλοτ!!

*ΝΤΡΙΝ*

-ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!

Πηρα μια βαθεια αναπνοη και σηκωσα το ακουστικο.

-Παρακαλω?

-Καλησπερα, κανουμε ενα γκαλοπ και.....

-Παρατηστεμε με τα χαζα σας περιμενω σοβαρο τηλεφωνο!! απαντησα συνχησμενη και το εκλεισα στα μουτρα. Η Σαρλοτ με κοιτουσε σαστισμενη.

-Καλα ρε χαζη πως μιλας εται στον ξενο κοσμο!

-Δεν φταιω εγω ηταν ακαταληλη η στιγμη! Κι αν πειραν και δεν το ακουσαμε? συνεχισα τον χαβα μου εγω.

-Θα ξαναπαρουν...

-Κι αν δεν ειμαστε σπιτι οταν παρουν?

-Θα δουμε την κλιση!

-Σαρλοτ μην μας το παιζεις εξυπνη!

-Κατσε κατω Αλις και μην ξαναμιλησεις! καπως ετσι υπακουσα  την δυδιμη αδερφη μου και εκατσα διπλα της στον καναπε αγκαλια με τα ποπκορν. Θελω και σωστη διατροφη να κανω! Αφου τελιωσε επιτελους μια σαχλη , ρομαντικη σαπουνοπερα που ειχε η τηλεοραση ξανακοιταξα το τηλεφωνο μηπως ειχε χτυπησει πιο πριν.

-Ασε το τηλεφωνο και παμε για υπνο. Οριστε παλι 4 πηγε η ωρα!

-Κι αν τηλεφωνησουν τωρα?

-Αλις εκδοτικος οικος ειναι οχι βαμπιρ! Καληνυχτα.

-Νυχτα.. απαντησα βαριεστιμενα και ξαπλωσα στο κρεβατι μου κοιτοντας το ταβανι. Εκλεισα τα ματια μου λιγο αλλα προς μεγαλη μου εκπληξη οταν  τα ξανα ανοιξα ειχε παει 11 το πρωι!

Καθως σκευτομουν το πως με πειρε ο υπνος τοσο γρηγορα χτυπησε το τηλεφωνο απο το σαλονι...

Λοιπον το λετε?? Περιμενω σχολια!! <3 :)

Story of us... ( with 1 direction)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang