Hayat bize istediğimizi değil, istediğini verir.
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
Sabah kalktığımda ilk işim aksamdan kalan mesaja bakmak oldu.
"Yarın 13:10'da evinin önünden "
Mert'ten gelen mesajı görünce mutlu olmuştum. Ama nedenini anlamış sayilmazdim açıkçası. Gözlerim hemen saatte kaydı
"12 mi hadi ama!"
Odamda küçük çaplı çığlıklar, yakarmalardan sonra tavşan kafalı pofuduk bir o kadarda rahat olan teriklerimi ayağıma geçirdim ve hızlıca dolabima ilerledim.
"Nasıl ya!"
"Hayır!"
"Miray iyi misin kızım" içerden gelen ses anneme aitti.
"Anne ama en sevdiğim şortumu yıkadim deme bana!!"
"Yikamadim"
"Gerçekten mi? Nerde o zaman?"
"Hayır oyle dememi istediğin için dedim" oyle bir güldu ki yuz ifadesini anlayabiliyordum.
"Of anne çok kötüsün"
"Biliyorum" dedi ukalaca sonra her attığı adımdan sonra merdivenlerden gelen içimi değişik yapıyordu. Gıcır gıcır hiç sevmem.
Sonunda geldi ve derdimi sordu saat şimdiden 12:14 olmuştu bile asla yetişmezdim.
"Biraz disari çıkıp hava almak istiyorum ama giyecek kıyafetim yok"
"Giyme o zaman" ve ardından tekrar aynı gülus.
"Gülecek durumda değilim anneciğim.Yardım etmiyorsan odamdan çıkabilir misin acaba?"
"Tamam"
"Teşekkür ederim" dedim ve gülümseyip kapıyi kapattım.
Şimdi telefonumu alıp tekrar saatte baktim
"12:25"
Dolabima goz gezdirip en cazip gelenleri hemen üstüme geçirdim. Aynaya baktığımda kahverengi dizimin biraz üstünde balon etek üstüne toz pembe kolsuz bir gömlek giydim baykuslu kolyemide gömleğin yakasının içinden geçirip gogusumun üstüne kadar uzattım saçlarımı biraz düzelttikten sonra dudak parlaticimi sürdüm kahverengi topuklu ayakkabımi giyip son kez aynaya baktim.
"Hazırım"
Gülümsedim. Disari hep cesaretli çıkarım. Kimse görmesin, fark etmesin veya utanacagim kıyafetler yerine dışarıda özgürce dolaşabilcegim kıyafetler tercih ederim hep. Kapıdan çıkmadan önce saatti kontrol ettim.
"13:00"
"Tamam" deyip sırıttım ve Mert'i beklemeye başladım.
13:05'te gelmişti.
Arabası beyazdi ve yakici gunesin altinda parlıyordu. Üstündeki su damlaciklari çok hoş görüyordu.
Arabadan indi siyah güneş gözlüklerini saçlarının arasında daldirdiginda bana bakiyordu bembeyaz dislerinin hepsini görebiliyordum. Çok tatlı gülüyordu.
Bir süre onu izledim. Yürüyüşü, saclari, saçlarını duzeltisi, bana bakması, konuşmasi ben bunları düşünürken bana gittikçe yaklaşıyordu ve aramızda az bir mesafe kaldığında
"Bayan pembe bugün çok şıksiniz ayrıca cici"
"Evet biliyorum aslında benim tarzım pek değil ama bugün mecbur kaldim."
