Bunlar Hep Müzik / Chanyeol

o n s e k i z

Chanyeol: "Merak ettim, ne diyecektiniz?"

Baekhyun: "Şarkı yarışmasına katılmanı istiyoruz."

"Evet Chanyeol. Geçen gün sana gelecek yıl katıl falan dedim ama o an dank etmedi, bunu Baekhyun'a anlattığımda beni azarladı zaten. Bu yıl da katılabilirsin, neden gelecek yılı öne sürüyorum diye fırça yedim."

Chanyeol: "Bu muydu? Yok ya ne işim olur yarışmada?"

Baekhyun: "Niye öyle diyorsun oğlum? Benim ne işim var sanki? Kendimizi deniyoruz, hayatımıza bir iki güzel anı katmış oluyoruz."

"Daha öğrenciyken sahneye çıkmak hoşuna gitmişti hani, yarışmada çok büyük bir seyirci kitlen olur."

Baekhyun: "Kazandığını düşünsene! Vaov! Herkes seni alkışlıyor ışıklar seni gösteriyor, muhteşem ya!"

Chanyeol: "Gençler yarışmayla gerçekten ilgilenmiyorum."

Baekhyun: "Sen katılırsan bana bir engel olacağını asla düşünmem. Rakip bile değiliz. Tam aksine kardeş kardeş yarışmaya katılırız. İkimiz için de acayip bir deneyim olur."

Chanyeol: "O yarışma senin için çok değerli Baekhyun. Git ve kazan! Ben ne bu sene ne de gelecek sene girme düşüncesine sahip değilim."

Baekhyun: "İstediği kadar değerli olsun, en nihayetinde bir yarışma! Bir dakika yoksa sen tek çıkmaya korkuyor musun?"

Chanyeol: "Hayır neden korkayım?"

Baekhyun: "Senin gibi biriyle düet yapmayı çok isterdim ama benim şarkı da klip de çoktan hazır, bunca güzel tesadüften sonra, sizin gibi iyi insanlarla tanışmama vesile olmuşken tüm bu emeğin nasıl bir sonuca varacağını görmek istiyorum. Keşke seninle daha önce tanışsaydık, kesinlikle birlikte sahneye çıkmayı teklif ederdim."

Chanyeol: "Seninle düet yapmayı ben de isterdim kardeşim ama bu saatten sonra cidden hiç hevesim yok yarışmaya."

"Chanyeol bence hemen reddetme, sesin çok güzel. Kendin beste bile yapıyorsun. Üstelik çok geç değil. Suho Abi hemen şarkını kaydeder. Minseok'tan rica ederiz senin için de bir klip çekeriz. Baekhyun'un çekimleri üç gün falan sürdü sadece."

Chanyeol: "Ben cidden istemiyorum gençler zorlamayın. Bu yıl öyle bir planım olmadığı için durduk yere pat diye yarışmaya giremem. Fikren buna hazır olmam gerekiyor."

Baekhyun: "İyi madem. Hazır hissettiğin anda bize hemen söyle, gerekli yardımı anında sağlarız."

"Sağ olun, biliyorum yardım edeceğinizi. Bunları duymak bile yetti."

"Neyse o zaman seni kendi haline bırakıyoruz. Baekhyun bizim klip ne zaman hazır olacak ya? Yükleyelim artık!"

Baekhyun: "Kızım seni müneccim mi öptü? Tam da diyecektim ki bugün Sera mesaj attı bana-"

"Sadece bugün mü?" diyerek dalga geçtim, ikisinin birbirlerine attığı kaçamak bakışları hala unutamıyorum.

Baekhyun: "Biz o kadar hızlı değiliz! Kızım ben sen miyim ya?"

O an göz bebeklerim büyümeye başladı çünkü Chanyeol hemen yanımızda oturuyordu ve Baekhyun ağzından garip bir cümle kaçırmıştı. Sonunda küçük beyimiz yaptığı gafı fark edip başını Chanyeol'e çevirdi zoraki gülümsedi ve ıhım deyip konuşmasına devam etti.

"İşte Sera dedi ki klibi bugün yükleyelim mi."

Yanaklarımın kızardığını hissediyordum.

"Ö-öyle mi? B-bence yükleyebiliriz." diye yanıt verdim ama Chanyeol az önceki cümleye bir tepki vermediği için gergindim.

Chanyeol: "Demek klip yükleniyor, bence daha fazla beklemeden yükleyin, bana da linki atın birkaç kişiye dağıtırım izlenme artar."

Baekhyun: "Te-teşekkürler."

Masanın altından Baekhyun'un bacağına bir çimdik attım. "sss" diye bir ses çıkarıp gözlerini kıstı ama Chanyeol anlamasın diye çok da tepki vermedi. Ben ona sonra gününü gösteririm.

Baekhyun, Chen daha doğrusu Jongdae'den gelen aramanın üzerine maça gitmek için yanımızdan ayrıldığında Sera'dan videoyu yüklemesini rica etmişti. Futbol oynarken videonun izlenme oranına bakamadığı için üzerinde bir stres oluşmaz diye düşünmüştük. 

Baekhyun gittikten sonra Chanyeol telefonundan klibi açtı ve görebilmem için ekranı bana doğru uzattı. Ben de sandalyemi kıpırdatıp ona yaklaştım. İkimiz de doğru açıyla görmeye çalışırken boynumuzu uzatmıştık ama dışardan bile saçma göründüğüne eminim. Heyecanlanmamaya çalışarak sandalyemi iyice ona yanaştırdım ve hemen dibine oturdum. O da kolunu uzatmayı bırakıp telefonu normal şekilde tuttu. Şarkı ilerlediği anda ekrana ben çıkmıştım ve azıcık utandım, başımı yere eğip geri kaldırdığımda Chanyeol bana bakıp gülümsemişti ancak bu hareketi bir daha tekrarlamadı çünkü böyle bir yakınlıkta birbirimize bakmamız gerçekten tehlikeliydi ve o da bunun farkındaydı.

Chanyeol: "Çok güzel olmuş, sen de harika görünüyorsun!"

"Kot pantolon giymesi garip olmuş mu? Ceketi de sanki bir değişik duruyor. Yeşil normalde yakışıyor ama ceket üstünde büyük durmamış değil mi?"

Chanyeol: "Yok yok Baekhyun da çok havalı görünüyor."

"Bence havalı falan değil, tatlı işte küçük çocuk gibi."

Chanyeol: "Evet var biraz şirinlik ama şarkı da tatlı bir şarkı o yüzden klip çok hoş olmuş. Beğeniye bastım bile. Şimdi fakültedeki birkaç gruba atacağım. Hepsi de müzisyen sonuçta, hem dinleyip hem yorum yaparlar."

"Teşekkürler Chanyeol, bu kadar ilgilendiğin için. Yapmana gerek bile yok."

"Senin de bir şey yapmana gerek yok ama sen de çok ilgileniyorsun."

"Çünkü o benim en yakın arkadaşım. Biz şimdiye kadar hiçbir şeyi ayrı yapmadık. Sesime azıcık güvensem ona back-vokal olmak için bile yanında sahneye çıkardım."

Chanyeol: "Bence deneyebilirdin."

"Sen bile yarışmaya katılmıyorsun, ben mi sahneye çıkayım?"

Chanyeol: "Böyle yarışmalar falan beni çok heyecanlandırmıyor, kafede şarkı söylemek beni daha çok heyecanlandırıyor mesela. Gerçekten keyif alarak sahneye çıkmak istiyorum. Yarışma gerginliği ya da stresinin altında değil."

"Hiç bu açıdan bakmamıştım. O zaman kendince çok haklısın. O zaman bir dakika bak aklıma ne geldi! Sana bir klip çekelim, videoyu paylaşalım ama yarışmaya katılma."

Chanyeol: "Kendime ait bir kanal açmayı düşünüyorum zaten. Birkaç şarkımın kaydını orada paylaşmak istiyorum."

"Yapalım o zaman ne duruyoruz?"

Chanyeol: "Yaparız ya acelesi yok. Hadi replikleri çalışmaya gidelim."

"Daha sakin bir yere geçelim aynen."

Chanyeol: "Batı kampüsünün gerisinde yeni bir yer açılmış, arka bahçesi var ve henüz kimse keşfetmediği için çok sakin."

~~

Aynı sahneleri birkaç kez tekrarlasak da replikler çok uzundu, ezberimiz yeterli gelmiyordu. Saatin epeyce geç olduğunu kafe sahibinin mahcup bir şekilde gelip"Özür dilerim, çalıştığınızı biliyorum üstelik tiyatro yapıyorsunuz o yüzden bölmek istemedim ama normalde saat onda kapatıyoruz. Saat on biri geçiyor." demesiyle fark ettik. Hemen özür dileyip biz de toparlandık. Hesabı ödedikten sonra kafeden çıktığımızda vedalaşmak adına ona döndüm.

"O zaman yarın on ikide parkta-"

"Vedalaşma hemen, seni evine bırakacağım."

~~