Ölüm beni gözetliyor her kapıdan...
Kendini göstermekten hiç çekinmiyor
Bir tek sessizlik korkuturdu beni
Ellerim titremeye başladığında anlayacağım, dudaklarına dokunamamanın ne büyük kayıp olduğunu.
Göremeyeceğim zamanla, saç renginle aynı gözlerini.
Yanlış yap ama gerçeği de bil.
Sabret ve bekle...
Aynı sabaha yine uyan.
Aynı gecede yine bi sigara yak gökyüzünü izlerken.
Unutma ki kader onun için de yazıldı.
Umrunda olmaması onun elinde değildir.
Benim gibi kara duzen sahibi
Senin gibi kara düzen bilmezine
Tutulduysa ayın en parlak zamanında
Öyleyse daha çok gozetlemesin ölüm beni.
Gelsin ufaktan yakınıma yakınıma.
