Daniel kijkt uit zijn slaapkamer raam. Hij ziet dat Corbyn aan komt rijden. Hij stapt uit.
'Hey Beauty.' Zegt Corbyn, tegen Christel. 'Hoi...' zegt Christel verdrietig. 'What happend?' Vraagt hij. 'Daniel.' Zegt ze zacht. Er rolt een traan over haar wang. 'Oh, beauty. Je mascara is te duur om het te laten uitlopen voor een jongen.' Zegt Corbyn, en hij geeft haar een knuffel, en een kus op haar haar scheiding. 'Laten we naar huis gaan.' Zegt hij als hij Christel los laat.
Christel knikt. Corbyn opent het portier voor haar, en ze stapt in. Dan kijkt Corbyn even naar het raam van Daniel. Hij staat voor het raam, en kijkt jaloers. Corbyn glimlacht naar hem. Meer om het erin te wrijven dan vriendelijkheid.
Daniel draait zich boos om. 'Waarom ziet ze niet dat hij een eikel is!' zegt Daniel boos. 'Waarschijnlijk ziet ze dat wel Daniel. Maar misschien gedraagt hij zich beter tegenover haar!' zegt Zach. 'Wat? Hij is en blijft een Bad Boy en een enorme eikel!' zegt Daniel. 'En hoe heb jij je gedragen net? Als een eikel Daniel.' zegt Zach. Daniel kijkt beledigend. 'Ik zal je een ding vertellen Daniel, ieder meisje wilt een badboy, die alleen goed is voor zichzelf.' zegt Zach. Dan draait Zach zich om, pakt zijn tas en loopt de kamer uit. Beneden zegt hij netjes gedag, en hij loopt naar zijn auto.
'Beauty..' zegt Corbyn, om de stilte in de auto te verbreken. Hij pakt Christel haar hand vast. 'Ja.' zegt Christel zacht. 'Wil je me vertellen wat er gebeurd is?' vraagt Corbyn. 'Nog niet.' zegt ze zacht. Ze draait haar hoofd om naar het raam, en ze kijkt naar de straat. 'Als je klaar bent, ben ik hier voor je!' zegt Corbyn. Christel knikt. Dan komt de lange stilte terug. Als ze thuis komen loopt Christel naar de badkamer. En ze zet de douche aan.
Ondertussen zet Corbyn thee. Dan hoort hij een telefoon trillen. Hij zoekt zijn telefoon, als hij hem vind merkt hij dat hij het niet was. Dan ziet hij Christel's telefoon op het randje van de bank liggen. Hij aarzelt, maar loopt er naar toe. Hij pakt haar telefoon, en ziet een berichtje van Daniel binnen komen.
Daniel
Christel we moeten praten. Het spijt me van net, en van alles. Ik hou echt wel van je. Maar als vrienden. En ik heb me net gedragen als een enorme eikel! En niet als een vriend. Kunnen we misschien praten? Maar alsjeblieft luister niet naar Corbyn. Hij is een eikel. Weetje nog al die keren dat je huilend naar me toe kwam? Omdat hij weer eens wat gezegd had? Ook al vergeef je me niet, ga niet naar hem. Hij verdiend jou glimlach niet, maar ik ook niet na hoe ik me net heb gedragen. xx Daniel.
Hij leest het berichtje. En twijfelt als hij zal antwoorden. Na tien berichten te hebben getypt, en verwijderd, kiest hij een berichtje, en verstuurd het. Dan verwijderd hij de chat, en blokkeert hem. Op alles. Dan hoort hij dat Christel naar beneden komt. Hij legt haar telefoon neer en sprint naar de keuken. Daar schenkt hij rustig thee in. Dan komt Christel de keuken in. 'Heb thee voor je.' zegt Corbyn glimlachend, en hij geeft het thee glas aan Christel. Ze glimlacht terug. 'Dankje.'
Daniel krijgt een berichtje terug van Christel. Hij besluit het te openen.
Christel
Sorry Daniel. Ik kan het niet. Ik kan je niet vergeven. En aan praten ben ik nog niet aan toe. Alsjeblieft zoek geen contact meer. En wat Corbyn betreft, ja hij was een eikel, en waarschijnlijk nog steeds. Maar niet meer tegen mij. Hij was de enige die zag hoe ik er echt aan toe was. Hij probeerde alles om me weer te laten lachen. Dus je kan me naïef noemen, maar ik wil gewoon een keer op nummer een staan. En gelukkig zijn. En als dat met Corbyn is. Prima.
Daniel zucht en gooit zijn telefoon op de grond. 'SHIT' Schreeuwt hij boos. Dan komt Keri binnen. Ze ziet Daniel op de grond zitten, met zijn hoofd tussen zijn benen. 'Lieverd!' zegt Keri bezorgd. Ze loopt snel naar hem toe en knuffelt hem. 'Ik heb het verpest mam.' zegt hij. Hij kijkt naar Keri. Er rolt een traan over zijn wang, 'Wat heb je verpest?' vraagt Keri. 'Mijn vriendschap met Christel.' zegt Daniel. Dan gaat de telefoon.
JE LEEST
The Bad Boy
Teen FictionChristel leeft een normaal leven. Nou ja normaal, zover dat mogelijk is voor haar. Haar moeder Jocelyn is een alcoholist, niet dat Christel daar zoveel last van heeft want Jocelyn is altijd bij haar nieuwe vriend Jonathan. Christel heeft een paar vr...