Annem hep şey der; seven insan dokunmaya kıyamaz. E o zaman kimse kimsenin kalbini sevmiyor ki anne. Herkes birinin tenine muhtaç kalmış.
Oysa ben senin kalbine muhtacım..
Sıcak bir yatakta, kalbinin sesini duyacağım kadar sessizlikte, kokunu duyacağım kadar ferah bir odada, sen ve ben. Sadece ikimiz. Uzun süredir aklımda olan tek fikir bu..
Oysa ben daha elini bile tutamadım..
