Proszę, nie rób tego...

(1) (Ann)

 19 lipca 2018 rok. Dzisiaj jest rocznica tego co się stało dokładnie rok temu. Ann, osoba idealna. Pełna uczuć, dobroci i szczęścia. Prawda? Otóż nie. 

 Zaczęło się niewinnie. Użalanie się nad sobą, częsty zły humor. Najpierw myślałyśmy, że ma złe dni. Nie znałyśmy jej długo, wtedy dopiero co dołączyła do zespołu. Następnego dnia przy podnoszeniu jej małej siostry podwinął się jej rękaw koszuli. Ten widok był okropny. Miała całe ręce z blizn, oparzeń i nowych ran. przy tym byłam tylko ja i Karol. Ona tego chyba nie zauważyła. Reszta dnia była normalna, przynajmniej dla mnie. Wieczorem mieliśmy mieć próbę. Ja razem z Karol pojawiłyśmy się pierwsze. Karol to osoba z natury kłótliwa, więc oczywiście nie obyło się bez sprzeczki. Byłam na nią strasznie zła. Poszarpałyśmy się rozbijając przy tym wazon z różami. Z moich ust wypadło za dużo. Dziewczyna uciekła gdzieś z płaczem. Wtedy dopiero do mnie dotarło co do niej powiedziałam. Po moim policzku spłynęła pojedyncza łza. Boże, jestem tak beznadziejna. Nagle do sali weszła reszta dziewczyn. Widząc szkło na ziemi, trochę krwi, ponieważ podczas szarpaniny przecięłam się resztkami wazonu i mnie stojącą jak słup soli szybko spytały co się stało. Wszystko szczegółowo im opowiedziałam. Odwołałyśmy próbę i pojechałyśmy do naszego wspólnego domu. Karol tam nie było. Postanowiłyśmy poczekać do kolacji.

Była 19.30 czyli godzina, o której zazwyczaj jemy kolację. Karol nadal nie ma. Wtedy Sunmi postanowiła pojechać autem *najmłodszej, aby jej poszukać. Wtedy nagle na ulicę wybiegła Ann. Było już za późno, aby zatrzymać samochód. To była najgorsza tragedia. Potrącona dziewczyna już nigdy niestanie na nogi, nie zatańczy.  CDN

**********************************************************************************************

*NAJMŁODSZA- ANN

______________________________________________________________________________