Deel 4

11 1 0
                                    

PP:Soumaya. Ik deed langzaam me ogen open en zag allemaal jongens zitten van 18 of 20 jaar ze keken me allemaal aan een zei "Je bent eindelijk wakker" ik was ff aan het nadenken waar ik was en wie dat was want ik herkende die stem ergens van, oohjaa nu weet ik het weer hij was diegene die mij aan het praten was op het bankje. "Wat willen jullie van mij en waarom zit ik hier" zei ik, dezelfde jongen zei weer dat mijn vader moest boete voor iets maar ik weet niet wat en daarom zit ik hier. "Waarom zei je tegen mij als ik niet kom dat mijn moeder dan dood zou gaan?"Hij zij omdat ik dan niet zou komen. PP:Mohammed. Ik was extra vroeg opgestaan om me zusje te redden want hun gaan er niet levend uit komen. Alle mannen waren nu beneden we hadden ons plan ff doorgenomen en daarna gingen we naar de locatie. Daar aangekomen. We splitsten ons op ik moest met mijn vader en mijn broertjes schakelde de bewakers uit, en daarna gingen we naar boven ik hoorde gehuil in een kamer en geschreeuw ik schopte de deur open en daar zag ik Soumaya een man in elkaar slaan ik riep me vader en mijn broertjes om te komen en ze zagen het en moesten lachen maar daarna hielpen we Soumaya om weg te gaan van hier ik schoot nog ren paar keer op die man en daarna gingen we met ze allen weg. Soumaya die was nog steeds stil en boos ik weet niet waarom maar ik begrijp het wel ik dacht dat ze juist ging huilen maar toen we thuis aankwamen ging ze douchen en vroeg meteen aan mij om haar gsm ik vroeg eerst aan haar wat ze hadden gedaan ze zij dat ze haar alleen hebben geslagen en bijna hadden verkracht. Daarom had ze die man in elkaar geslagen ik moet er wel om lachen maar zo zijn wij. PP:Soumaya. Weten jullie waarom ik boos was nou eerst was ik niet boos op mijn broers maar op die jongen die mij wou verkrachten maar toen ik thuis was en toen ik naar me gsm keek zag ik dat een onbekende een foto had gestuurd en er stond bij je wil toch niet dat je tweeling zusje word vermoord ik keek goed naar de foto en zag dat ze inderdaad op mij leek en de foto is echt precies net gemaakt want dat meisje praatte nog en toen ik haar gezicht zag wjw ze leek echt op mij dus daarom was ik boos op iedereen dat ze nooit hebben verteld dat ik een zusje had en daar ga ik een verandering in maken, dus ik stuurde terug naar die onbekend "morgen geef ik antwoord" ik moest eerst een plan bedenken hoe ik mijn tweeling zusje ga halen en daar heb ik wapens voor nodig. ik ging dus naar beneden en zag een briefje er stond dat mijn vader en mijn broers bij hun lounge zijn om wat te bespreken. Ja mijn moeder zit nog steeds in het ziekenhuis ik wil haar niet lastig vallen want ze mag geen stress hebben. Dus ik ging naar mijn vaders lounge daar aangekomen zag ik dat alle meiden mij vies aankeken omdat ik gewoon een trainingspak aan had ik liep gwn door en gaf er geen aandacht aan ik liep dus naar mijn vaders kantoor en klopte aan me vader zei "wie is daar" en toen deed ik de deur open keken ze mij allemaal aan ik zag ook mijn broers zitten. Me vader zij toen wat doe je hier  ik zei "mag ik voor morgen wapens en een kogelvrije vest en nog wat spullen" alle jongens en mijn broers en me vader keken me allemaal geschrokken aan. Yassin me broer die schreeuwden "BEN JE HELEMAAL GEK IN JE HOOFD!" Me vader vroeg waarom en toen zij ik gewoon voor de zekerheid want wist je nog toen ik was ontvoerd dat wil ik niet nog een keer laten gebeuren en als dat gebeurd ben ik verdedigd. Me vader gaf me een paar wapens en een kogelvrije vest ik wist niet dat me vader zo makkelijk was, dus ging ik beneden bij de bokszaal een beetje oefenen met vechten eigenlijk kon ik het best goed want de bokszak was stuk gegaan ik moest er wel om lachen maar ja ik doe alles voor mijn zusje ook al ken ik haar niet ik besloot om nu gewoon te gaan en om me zusje nu te gaan halen ik zei dus tegen me vader dat ik ga slapen want hier heb ik ook een kamer hij vroeg of ik hier ging slapen en ik zei ja dat was ik ook van plan. Maar ik ging niet slapen maar ging snel naar buiten en op weg naar me zusje.

Soumaya en SorayaWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu