A wonderful LOVE !

34

 " Ikaw anong plano mo?" sagot niya sa akin. Iba na pala ngayon ang  sagot ng mga mellinials 'noh.

 " Ewan. Hindi pa kasi ako kumbinsido na may anak na tayo." Oo. Totoo yun, hindi pa talaga ako kumbinsido. Atsaka, napaka impossible talaga. Paano yun? I mean.... ahhhhhhrrr. Naguguluhan na talaga ako nito eh.

Engage na ako yet may anak na ako at hindi sa taong engage ako kundi sa taong Crush ko. Hanebayan. Napaka complicated ng ibinigay mong sitwasyon, Lord. Bakit sa akin pa?Kailangan ko ng pera dahil Senior na ako. Kailangan ko ng pera para din sa anak ko kuno. So, hindi ako kakalas sa plano namin ni Arthur. Besides, hanggang ilang months lang naman iyon eh. So, hahayaan ko muna ang fake relationship namin.

kaso...

Paano si Sky myLabs ko pati ang anak namin kuno. Hanebayan. Paano ko ba ito pagsasabayin?

 " Sky, Kung sayo muna ang bata. Since ikaw yung may magandang buhay sa ating dalawa". Tininganan niya ako ng masama. Nag susuggest lang naman ako. At tama naman ang suggestion ko, di ba? Kasi kung sa akin mapupunta yung bata eh baka mapariwara. 

   " Eh ikaw? Anong gagawin mo lalandi kay Arthur?" 

Huwaaaaat. Tama ba ang narinig at nararamdaman ko? Nagseselos ba siya? Omoooo. Kinikilig ako. Napangiti ako as in ngiting wala ng bukas

  " Excuse me, But I think you misundestanood what I said. I just said those as a parent of our child. May anak kana at ako. Matutuko kang umakto sa tama."

Na offense ako sa sinabi niya promise. Parang sinasabi niya kasi na ang landi kong nanay. Hindi ko naman alam na may anak kami eh. Kung alam ko lang baka nga pinakasalan kita.

   " So, Anong plano natin?"

Sandali siyang tumahimik. Nag iisip ata siya, sana pumayag nalang siya sa susggestion ko. Kasi wala talaga akong maibibigay sa bata kundi pag aaruga at pagmamahal lang kuno. 

  " I have a better suggestion." sabi niya sa akin. Kinarga niya ang bata at hinawakan ako sa balikat.  " Stay with us".

Pagkasabi niya ng stay with us, parang gusto kong tumalon mula rooftop hanggang sa first floor. hanggang fourth floor lang naman ang building na ito so mabubuhay pa ako. Ang sayako talaga grabe. Hindi ko tuloy alam isasagot ko kung Oo ba OO. Gusto niya na magsama kami sa iisang bubung. Meeghaaad. 

Alam kong Oa ang reaksiyon ko pero tumango ako dahil ayokong mahalata na excited akong makatabi siya sa gabi. Aayyyy. ambata ko pa pero ang landi ko na. Yung utak ko naglalakbay na. Grabe na ang imagination ko.  Kinikilig talaga ako, hindi ko alam ang dapat maging reaksiyon ko dahil nagpipigil talaga ako.

  " Sa tingin mo ba? Ok iyon? I mean, ok naman yang suggestion mo. Pero ok lang ba? Wala bang magagalit sa akin? Sa amin ng bata I mean ng anak natin." Hindi ko alam pero feeling babawiin niya sinabi niya dahil sasinabi ko. Sana Hindi. Wag naman sana. Please.

  " Whatever".

Ang saya. Hindi niya binawi. " so, kelan kami lilipat sa inyo?"

" Tayo"

" Hah? Tayo? Lilipat kadin? Saan?" Hooonnooh. Baka sa amin. Waaaaaaag naman sana dahil 'di pwede. Like hello wala akong bahay. 

" Sa pamanang bahay sa akin ng Lolo ko. Luma na, Pero pwede pa." Ayyy. Hindi kami titira sa kanila. Sayang gusto ko panaman ma meet parents niya. " Walang tao sa bahay namin, mas maganda doon, may caretaker at maid. Pwede nating ipabantay sa kanila yung bata."

Aaaaaahhhh. Ganun pala.