Ben yeni biriyim... Bu benim ilk hikayem. Bir az ruhlara meraklı biriyim. O yüzden ilk hikayenin ruhlar hakkında olmasını istedim. Bu yalnızca benim hayal gücümden yazıldı. Belki iyi olmamıştır, ancak kendi hayal gücüm olduğu için mutluyum...🙂🙂
İlk önce neden başlasam bilmiyorum. Hislerim, duygularım karma-karışık. Nasıl hiss ettiğimi hiç kimse anlayamaz . En iyisi ilk önce kendimi tanıtıyım: Ben Eni. Şimdi 16 yaşındayım. Artık nerdeyse okulu bitirmeme az kaldı. Her kes gibi okula gidiyorum. Ancak... eskiden her kes gibi hayat yaşamadım... Çoçukken benim çok tatlı biri olduğumu söylerlerdi. Ve fotoğraflarda da öyle gözüküyordum. Amma fotoğraflarda gözüken yalnızca ben değildim... Çoçukluğumu hatırlıyorum. Gördüğüm yüzleri, söyledikleri sözleri bile... Ben büyüdükçe garip şeyler görmeye başladım. Yani sabahları melekleri göre biliyordum. Yalnızca melekleri görmeyi çok isterdim. Ancak , ruhları ve diğer sıradışı varlıkları göre biliyordum. Ben diğerlerinden farklıydım... Bu farklılık beni korkutmuyordu. Hatta sanki bu farklılıkla birlikte bana bir cesarette verilmişti. Taa 14 yaşıma kadar... bu yaş devrini geçirmeyi hiç geçirmek istemezdim. 14 yaşımdan sonra bu şeyleri görmemeyi çok istedim . Benim tarzım bir az farklıdır. Erkeksi bir kızım ben. Saçlarımı uzun hiç sevmezdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Futbol oynamağa bayılırdım. Büyüyünce bir yarışçı olmayı hayal ediyordum. Çoğu zaman kavgalarım erkeklerle olurdu. Kendilerine olan tavan yapmış özgüvenleri,tavırları beni qıcık ederdi. Hele bir yürüyüşleri var yaa... tam bir kafa ezmelik!!!! Neyse ... Korku filimlerine de bayılırdım. Bazen oradan bazı eşyaları kopyalar kendim düzeltirdim. Yarışçı olma hayalimi küçük yaşlardan beri ailem biliyordu. Ancak, büyüyünce fikrim değişir deye düşünmüşler. Tabii ki de inatçı bir keçi olduğum için değişmedi. Ve sonunda ailemler ihtirazların bildirdiler. Bir gün bildireceklerini biliyordum. Amma kendi dillerinden duymak istedim. Ben biraz konuşurken kaba konuşurum. Aslında, çok kaba konuşurum. Bu benim tarzım. Ailem benle bir söhbet etmek istediler. Bense , onlar konuşmadan kaba bir şekilde sizi "dinlemiycem!!İsteklerimden hiç kimse beni isteklerimden alı koyamaz!! Bu siz bile olsanız!" Doğru çok kaba konuştum. Ancak mecburdum. Hayallerimden vazgeçemem. Sayemde sakin aile sohbeti büyük bir kavgaya dönüştü.
