Wolf Hunters † bts×bp

5☽ Extraordinary Eyes

5 ~ Sıradan Olmayan Gözler🔫

Siyah rengine bürünmüş, uzun ormanın içinde yalnızca, ufak bir kurta dönüşmüş olan Jungkook'un büyük patilerinin sesleri yankılanıyordu.

İçindeki büyük öfke, azim ve kırgınlık duygusu ile hızla koşmaya devam eden Jungkook aklında kurduğu planları çözümüne kavuşturmaya çalışıyordu.

Gideceği malikane de, Dara ile aynı havayı soluyacağı için oldukça dikkatli olmalıydı.
Namjoon'un verdiği görevi hemen yerine getirmeli ve mühürlenmeliydi. Ancak bunlar, söylenildiği kadar kolay nitelikte değildi.

Çünkü malikanenin bir köşesinde, ucunda ya da ortasında dolaşacak olan Dara, şeytanın kızı olarak bilinen tehlikeli bir varlıktı. Eğer yakalanma ihtimallerini düşünerek yola çıkan Jungkook, düşüncelerine yenik düşüp yakalanırsa olacakları kendisi bile tahmin edemezdi.

Kim bilir, belki Dara'nın övgülerle dolu zemin katında can verirdi. Ya da hissedeceği acılara katlanamayarak gözlerini kapayıp giderdi...

Yıllar önce başlatılan Hunt adlı avlanma ile Kurt Adamlara açık ara fark atan avcılar, şuan olduğu gibi Kurt Adamların gözünde büyüttüğü büyük bir engel oluvermişti. Bu avlanma, her iki taraftan can kayıplarına neden olsa bile avcılar kazanan taraf olmuştu.

Büyük savaşta öne geçen en önemli avcılardan birisi de şeytanın kızı lakabıyla anılan Dara'dan başkası değildi. Belki de Jungkook, bu yüzden tedirgin hissediyordu.

Karanlığa meydan okuyan yeşil gözleriyle malikaneye doğru giden Kurt, ormanın derinliklerinden gelen bağırış ve çığlık seslerini bile önemsemiyordu. Sonuçta bu Dünya, kötülükten meydana gelmiş naçizane bir yerken birilerini kurtarmak Jungkook'a düşmezdi.

Aksine Jungkook'un bu seslere sebep olması olayları daha doğru kılardı. Sonuçta, Half Moon birliğinin üyesi olmak etrafa karanlık saçmanın bir nedeni de olabilirdi.

Hiçbir zaman bu kötülüğü, içinde barındırmaktan vazgeçmemiş bir Dünya'da, bağırış sesleri bir toz tanesi kadar ufak ve değersiz kalırdı.

Hızla katettiği yolun sonuna geldiğini anlayan Jungkook'un adımları yavaşlarken, istemsizce ağzından bir uluma sesi çıkmıştı. Ufak tefek hayvan seslerinin yanında, geceye ayrı bir hava katan uluma sesini tekrarlayınca Jungkook, bir süre durmuştu.

Ulumak, kurtların ve Kurt Adamların doğasında ayrılmaz bir bütündü.
Küçük ve sessiz bir uluma sesi bile içinde sırlar ve anlamlar barındıran bir perdeydi.

Eğer ki, bu kargaşa döngüsünün içerisinde ki o perdeyi aralayabilir ya da açabilirseniz; perdenin arkasında gizlenmiş olan anlamlara da sahip olabilirdiniz.

Sahip olduğunuz bu anlamlar, basit bir uluma sesinin arkasında bütünleşen bir gerçeği ifade ederdi. Gerçekler ise kişinin benliğinden başka bir anlama gelemezdi.

Jungkook bir kere daha uluyup, yoğun sis bulutunu üzerinden uzaklaştırdığında bu ulumasının sıradan olmadığı o kadar belliydi ki, gözlerine bürünmüş olan rekabet ışıkları bile bu ulumanın arkasındaki anlamı onaylamıştı.