SAHİPSİZ KUŞ

Yangın

Ertesi gün çok gürültülü bir sesle uyandım. Etraf dumanaltıydı. Herkes bağırıp çağırıyor ve tozu dumana katarak birbirlerine doğru koşuyorlardı. Ne olduğunu daha kestiremeden hastalardan biri odamda bitti:

"Ela sen galmiyonmo? Bak biz dışarda çok eğleniğoz. "

O sırada cadı olarak adlandırdığım şahsiyet yanıma gelerek:

"Esma sen napıyosun burda?! Bak her yer yanıyor. Sen hala Ela'nın odasına gelip dalga geçme derdindesin." Bana döndü ve:" Hadi çık burdan çabuk.  Hemen. Kokuyu almıyo musun? Etraf yanıyo hadi hemen dışarı!"

Neye uğradığımı şaşırmıştım. Nereye gideceğimi bilmeden hemen yanıma lazım olabilecek bir kaç şey aldım. Biliyorum doğru değildi ; ama benim için önemliydiler yani. Napiyim.
Kendimi dışarı zor atmıştım. Dışarı çıktığımda annenler de oradaydı. Ayol ! Bizim cadıya bak sen yaa. Hemen de yetiştirmiş! Şaşardım söylemese zaten.! Bir de baktım ki annemler bu tarafa geliyo. Napsam napsam diye düşünürken çoktan yanımdalardı bile!

To be countinued...