SAHİPSİZ KUŞ

AĞLA BAKALIM HAKETTİN !

Az önce dediklerimin hepsini içimden söylemiştim fakat bayan çok bilmiş kendini suçlu hissettiğinden midir bilinmez bi anda dona kaldı. Sanki sesli söylemişim gibi. Eee ne de olsa suçluluk duygusu olur böyle şeyler. "Elacım lütfen bakma öyle. Ben fark etseydim sana zaten söylerdim. Lütfen yapma böyle ." "He he tabi tabi kesin söylerdin zaten ." dedim içimden. Pis suçlu nolucak .

Ertesi gün kuşum için bir cenaze töreni hazırlamaya karar verdim kendi kafamdan. Yanında bi tek ben olacaktım.Bi de o cadı kadını özellikle çağırıcam ki neler hissettiğimi anlasın gıcık!! Bakalım şimdi ne bahane bulacak. "Merhaba cadı hanım " "Ela bak kızıyorum ama haa!! Yeter artık!" "Kızarsın kız be sana mı kaldım ben!"

Şuan da o kadar kötü durumdaydı ki o bile inanamıyordu bana. Ama yapacak bi şey yok tabii. Hiç kusura bakmasın valla!

Sonunda gelmiştik, kuşumu gömdüğüm ağacın altındaydık. Ağlamamak için kendimi zor tutuyordum. Çünkü o cadının suçunu anlaması lazımdı. Tam da kuşumun öldüğü  (😭) gün dışarıda nöbetçiymiş ve olayı görmemiş. Heh ben de yedim zaten bunu tabi tabii. Ben kuşuma dua okurken o da gözyaşlarını akıtmaya çoktaaann başlamıştı bile. Eh tabi yani zahmet olcak ama o kadarını da yapsın  di mi ? (!)

To be continued...