》Flashback 《
Marcus' pov
Περπατουσαμε μαζι με την Βαγια προς το σχολειο, η αληθεια ειναι οτι εχω ενα μικρο crush για αυτην..Εκει που περπατουσαμε ακουσα καποιον να φωναζει,γνωστη φωνη , παμε κοντα. Ηταν η Lea και o Martinus..
M: Lea, γτ κλαις
L: Mac...
Και επεσε... Ο Martinus ειχε γινει κοκκινος,δεν ξερω τον λογο. Πηγα την Lea στην νοσοκομα.. Και καθομασταν εξω, ο Martinus εκλεγε με λυγμους...
Μ: Τωρα εσυ τι εγινε
Τ: Τιποτα...
Μ: Martinus, μην λες ψεματα, τωρα λεγε τι εγινε
Τ: Αυτο
Σηκωσε το μανικι του και ειδα χαρακιες πολυ κοκκινες και βαθιες
Μ: Τι ειναι αυτα? MARTINUS,πας καλα
Συνεχιζε να κλαιει..
Μ: Γιατι το κανεις
Τ: Την αγαπαω,τα φτιαξανε,δεν θα μπορω να την εχω 😢
Μ: Ελα εδω.
Και τον πηρα αγκαλια
Τ: Θα την χασω,εγω φτιαω
Μ: Ειδε το χερι σου?
Τ: Kαπως..το ενιωσε γιατι μου κρατησε το χερι,με ειδε να κλαιω και απλως ηρθε να με παρηγορηση,της ειπα να φυγει και δεν εφευγε και της ειπα " Πηγαινε στο αγορι σου να μην ανυσηχει,και μετα για καποιο λογο το μανικι μου εγινε κοκκινο..
Και.. μου λεει " M-Martinus. Τι ειναι αυτο"και ετρεξα δεν ηθελα να την σοκορω,αυτη με επιασε απο χερι.. Σοκοραρηστηκε γιατι ενιωσε την πληγες, εκλεγε και ετρεξε εκει που μας βρηκατε δεν ηθελα να την πληγωσω,αλλα το εκανα
Μ: Ηρεμησε
Τ:Γιατι? Γιατι? Εγω φτιαω, κ
αι εκλεγε με λυγμους και σε καποια φαση επεσε στην αγκαλια μου.
Και εκλεισε τα ματια του φωναξα την Βαγια και τον πηγε μεσα τωρα και οι 2 λυπομηθησαν, ο ενας απο σοκ και ο αλλος απο ελλειψει αιματος,εκλεγα παρα πολυ αλλα με ειχε η Βαγια στην αγκαλια της..Μετα απο λιγο τους μεταφερανε στο νοσοκομειο,ενημερωσα τους γονεις μας και τους δικους της
ΚΕ: Πως ειναι τα παιδια?
Μ: Χαλια 😢
ΚΕ: Σε παρακαλω ηρεμησε
Μ: Δεν μπορω..
ΚΕ: Ολα καλα θα πανε, ο αδελφος σου και η Lea ειναι δυνατοι,αλλα τι εγινε
Παγωσα,τι να του ελεγα
"Ο Martinus ειναι ερωτευμενος με την Lea και απλα αυτη τα εφτιαξε με τον κολλητη του και λυποθημησε απο σοκ,και ο αλλος απο ελλειψει αιματος" Με την καμια
Μ: Τιποτα ο Martinus επεσε και χτυπησε και η Lea σοκαριστηκε για τον ειδε ετσι
Και ηρθε ο γιατρος
Γ: Λοιπο. Εχουμε καλα και κακα νεα.Το κοριτσι ξυπνησε,ενω το αγορι επεσε σε κομα..
Μ: Τι? 😢. Μπορω να της μιλησω
Γ: Φυσικα απλως θελω να ρωτησω κατι. Το αγορι ειχε κατι χαρακιες
ΚΕ: Τι?
Γ: Πολυ βαθιες....
Μ: 😭. Παω στην Lea
Μπηκα στο δωματιο
L: Γεια!
Μ: Lea
L: Γιατι ειναι ετσι ο Martinus?
Και τον κοιταξε
Μ: 😭
L: Marcus πες μου...
Μ: Δ-Δεν μπ-μπορω...
L: Για ποιον λογο?
Μ: Δεν κανει στην κατασταση σου
L: Αν παθει κατι 😭
Μ: Lea!Τιποτα δεν θα παθει...
L: Marcus επεσε σε κομα?
Μ: Εμμ ο-οχι
L: Λες ψεματα επεσε σε κομα 😭. Τωρα τι θα κανω? Εγω φταιω...Mac να ξερεις οτι αν παθει κατι να ξερεις οτι δεν θα το αντεξω..
Μ: Οχι δεν θα με αφησεις μονο μου.
Και την αγκαλιασα...
Μ: Λοιπον θα ειμαι εξω οκ?
L: Καλα..
Και βγηκα εξω
ΚΕ:Πως ειναι?
Μ: Σωματικα καλα,ψυχολογικα χαλια
ΚΕ: Οκ...
Μ:😢
ΚΕ: Αγορι μου ησυχασε,θα γινει καλα..
Μ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΘΑΝΟΗΤΕΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ
ΚΕ: Οχι,θα ξυπνησει θα το δεις
Lea's pov
Ξαφνικα καποιος φωναζε πηγα πιο κοντα και ανοιξα ελαχιστα την πορτα. Ειδα τον Mac να φωναζει
"ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΘΑΝΟΤΗΤΕΣ ΝΑ ΖΗΣΕΙ", ενιωσα τα ματια μου υγρα. Πηγα κοντα στο κρεβατι του Martinus του επιασα το χερι,
Ξυπνα,σε παρακαλω Εγω φτιαω.. Για ολα. Το ξερω.Σε αγαπαω παρα πολυ.Θυμαμαι τι μου ειπες οταν γινουμενα 7. Δεν θα σε αφησω ποτε να φυγεις. Και να ξερεις αν παθεις κατι θα ερθω μαζι σου".
Εκλεγα παρα πολυ,τοτε μπαινει και ο Mac
Μ: Μην κλαις
L: 😢.
Και με πηρε αγκαλια και μετα απο λιγο ακουμε
" Hello! Υπαρχω και εγω εδω!"
Το αγνοησα και εσφιξα πιο πολυ στην αγκαλια μου
" Εσεις θελετε Ω.Ρ.Α ΚΑΙ Οθλαμιατρο. Ειστε και κουφοι και τυφλοι ".
Γυρισα και εισα τον Martinus, να μουτρωνε τα μουτα του. Ετρεξα στην αγκαλια του και εκλεγα
Τ: Μην κλαις
L: Martinus...😢
T:Μην κλαις ασε παρακαλω...
Μ:😢
Τ:Μην κλαιτε δεν ειμαι μακαρητης. Ζω!
Τοτε ερχεται ο γιατρος
Γ: Εσυ δεσποινης μπορειτε να φυγετε ενω με εσενα να κανουνε κατι εξετασεις
Αλλαξα ρουχα και βγηκα εξω.
Μ: Παμε σπιτι τωρα.
L: Ποτε βγαινει ο tinus
M: Θα ρωτησουμε μια Νοσοκομα. Οκ?
L:Ναι
Μας ειπε σε 4 μερες. Πηγαμε σπιτι και ειδαμε ολα τα παιδια, ο Σπυρος ετρεξε κοντα μου
Σ: Πως εισαι? Ο Martinus?
L: Μια χαρα ειμαι... Ο Martinus θα βγει σε 4 μερες...
Σ: Παλι καλα ειστε καλα
-Skip 3 μερες-
Σημερα βγαινει ο Martinus!!. Πηγα το μεσημερι γιατι οταν θα βγει απο το νοσοκομειο δεν θα ειμαι εδω,εχω match στο volley,πηγα προς το δωματιο του και ακουσα το Mac να λεει
"Εσυ δηλαδη το βρισκεις φυσιολογικο να ερχεται καθε μερα. Οταν κοιμασε να σε παρατηρει και να σου νραταει το χερι. Martinus σε αγαπαει! Και οχι αγαπει λατρευει. Επρεπε να δεις τι εγινε οταν ειπα οτι μπορει να μην ζησεις. Το ειδα,σο ειχε πιασει το χερι και σου μιλησει.Βαλε λιγο μυαλο."
Τ: Με αγαπαει σαν αδελφο της...
Και μπηκα μεσα
Μ: Γεια Lea
L: Γεια
Τ: Lea!
L: Mac,οι γονεις σου θα φυγουν και θα ερθουν μετα να παρουν τον Tinus, πρεπει να πας να κρατησεις την Emma.
Μ: Τα λεμε 😉
L: Bye
Και εφυγε
Τ: Γιατι με κοιτα ετσι?
L: Τιποτα...μου ελειψες
Κι τον πηρα αγκαλια..
Τ: Και εμενα μου ελειψες..
L: Και γιατι εκανες ετσι το χερι σου
Τ: Αγαπαω μια!
L: Αληθεια ποια? 😏
Τ: Μην κανεις αυτο το βλεμμα. Ιδιος ο αδελφος μου εισαι..
L: Σε αγαπαω ρε Tinus
T: Ο Σπυρος? Σου εκανε κατι? Σε στεναχωρησε? Θα στο σκωτοσω αν σου κανει κατι
L:Οχι μια χαρα. Τον αγαπω πολυ
Και κοιταξε το πατωμα.
L: Εχεις κατι?
Τ: Οχι μια χαρα
L: Εχεις βουρκωσει
Τ: Εγω τι λςς
L: Πες μου τι εχεις..
Τ: Τιποτα
L: Δεν θελω να σε βλεπω ετσι...
Τ: Τιποτα..
Και δακρυσε...
L: μην κλαις....
》End《
