Wajow! Een Echte Marokkaan.

2. Kapper

Wij waren ook de generatie van de lelijke en zeer scheve geknipte kapsels. In die tijd legde een Marokkaanse vader echt geen 40 gulden neer voor zoonlief die naar de kapper moest. Goedkope Marokkaanse kapers had je toen nog niet.

De Marokkaanse vader had gemiddeld 5 zonen. Ons haar groeit ook veel harder dan Nederlands haar, dus de kapper zou mijn vader om de maand 200 piek kosten. Mijn ouders waren toen hard aan het sparen voor een torenhoge villa in Marokko en wij kwamen zeuren over onze kapsels. Niks ervan gewoon hup droog de schaar erin, dat was mijn vaders motto.

In mijn jeugd had je nog geen tondeuses, anders kon je het heel mooi opscheren. Nee ik werd middeleeuws gemarteld met een kap gerei.

Mijn oudste zus gaf me toch altijd die kapsels! Echt waar mijn hoofd werd door die schaar compleet verkracht. Op een of andere manier deed het pijn als een Marokkaan je knipte. Bij elke knip leek het alsof die schaar in je hoofd werd geplant.

Mijn zus knipte het haar er niet af, nee ze scheurde het! En dan nog ook lelijk. Ik kreeg letterlijk een bolvormig kapsel. Met mijn bollige rode babywangetjes leek ik net een troetelbeer. Mijn haar stond toen heel raar omhoog.

Het ergste wat mijn zus met me deed was dat ze mijn pony er helemaal af zaagde! Als je geen pony hebt, kun je je haar ook niet naar achteren kammen. Er zit niks. Gewoon een kale plek. Ze knipte het ook nog scheef. Ik durfde niet eens in de spiegel te kijken. Lelijk was een klein woord. Gewoon afschuwelijk.

Wat ik heb geleerd is: gewoon naar de kapper gaan en het door een professioneel laten knippen.

Hahahaha! Op naar deel 3! 😂😉