Yasak Elma

Bölüm 1

Bugün günlerden 14 Nisan, Berivan artık 17 yaşında bir genç kız. Aynanın karşısında saçlarını tararken bir yandan da ne giyeceğini düşünüyordu. Bu gün çok güzel olmalıydı, çünkü bu gün hem 14 Nisan hem de günlerden perşembeydi. Yani babasıyla kutlayacağı ilk doğum günü. Ayda iki kez perşembe günleri babasi onu ziyarete gelirdi. Birlikte ormani gezerler, uzun sohbetlere dalarlardı. Hani dünyada kusursuz insan yoktur deriz ya Berivan için vardı, babası onun için en masum en iyi ve en kusursuzdu o da çoğu kiz gibi babasına hayrandı.

Nihayet Halime'de uyandı. O da bu gün günlerden ne olduğunu biliyordu. Yıllar önce soğuk bir kış günü Akman konaği kapısını açmıştı ona.Ekmeklerini yemişti karşılığındada hizmetlerini görmüştü. Düşündü de nerden bilebilirdi ki ilk bakışta o sırma saçlı kömür gözlü gence aşık olacagını? Hem bilseydi olacakları onun kim olduğunu adı aşk olur muydu sanki? Halime 17 yaşında bir genç kizdı, öksüz yapayalnız, kalbi sevgi dolu ve başına geleceklerden habersiz bir genç kız. Ecevid ise yiğit, yakışıklı bir delikanlı idi. Akman ailesinin geleceği, en büyük oğlu. Halime ile gözleri birbirine değince kış yerini ilkbahara bırakmıştı  sanki, gözlerinde ki ateş, tutku her yeri aydınlatmıştı. Bu iki genc birbirlerini çok sevdiler birlikte oldular, herkezden gizli bir dünyada mutlu idiler. Ta ki Halime hamile kalana ve mallar bölünmesin diye Ecevid kuzeni Meryem ile evlenmek zorunda olduğunu öğrenene kadar..

Geçmişten hatıralarını tağzeleyen Halime gözünden akan yaşın tenine değmesi ile kendine gelmişti. Hemen kendini toparlayıp Berivan'ın odasına doğru ilerledi..

Berivan bu gün daha bir mutluydu daha bir heyecanlı. Saatler geçmişti ama gelen giden yoktu. Berivan yorulmadan sıkılmadan bekliyordu.

Berivan ve annesi ormanın tepesinde şirin bir evde yaşıyordu. Berivan'ın en iyi arkadaşları kuşlar böcekler kuzular bir de çoban Mehmet idi.

Saat oldukça ilerlemişti, havanın kararması ile Berivan umutsuzca oturduğu çimlerden kalktı ve eve doğru yol aldi. Ağlamak istiyordu, kendini yere atmak, bağırmak ama güçlü olmalı idi. Babasının çok önemlo bir işi cıkmış olmalı idi yoksa kesin gelirdi. Bir an duraksadı Berivan hep kardeslerini anlatırdi babası, konağı, hanı belki Berivan gidip hepsini kendi gözleriyle görebilirdi. Babası gelmiyor ise o giderdi. Istemsizce gülümsedi, yarını sabırsızlıkla bekliyordu, başına geleceklerden habersiz.