Genç kız odasında kulağında kulaklıkları ile masasında bir şeyler karalarken kapısı çalınmıştı fakat müzik yüzünden duymamıştı. Bunun üzerine Dabin içeri girdiğinde ona bakıp gülümsemiş, kapıyı kapatıp yanına adımlamıştı. Masaya yaslandığında Sunhee başını kaldırıp ona bakıp gülümsedi;
"Ne zaman geldin sen?"
Kulaklıklarını çıkartıp abisi gibi gördüğü adama baktı kız tekrar, Dabin gülümsedi ve çizdiği çocuğu gösterdi;
"Bu o mu? yani şu meşhur jungkook."
Sunhee bakışlarını çizdiği resme çevirdi;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Evet…"
"Özlüyorsun değil mi? madem özlüyorsun neden yanına gitmiyorsun Sunhee?"
"Özlemiyorum."
Çocuk eğilip kızın ellerini tuttuğunda, Sunhee ona bakmıştı;
"Bak güzelim, biliyorum intikamla yanıp tutuşuyorsun fakat kalbinin hala onun için attığını biliyorum."
Sunhee ellerini ondan kurtarıp ayağa kalktı;
"Hayır, öyle bir şey yok. Yanlış biliyorsun."
Yatağına oturduğunda Dabin' de yanına oturmuştu;
"Neden hep resimlerini çiziyorsun?"
"Çünkü güzel bir yüzü var, tenide çok güzel, gözleri böyle kocaman, güldüğünde ortaya çıkan tavşan dişleri var, dudakları yumuşacık."
Sunhee anlatırken yüzünden gülüşü eksik olmuyor ve hala gülümsüyordu;
"Çok sıcak o biliyor musun? güzel hissettiriyor."
"Sen bu çocuğu hala seviyorsun…"
Sunhee' nin gülüşü solarken Dabin' e baktı;
"Daha kaç kere sevmediğimi söyleyeceğim?"
"Dilin istediği kadar sevmediğini söyleyebilir, gözlerin ve…"
Elini Sunhee' nin kalbinin üstüne koydu;
"Kalbin sevdiğini söylüyor."
Kız biraz duraksasa da kendini hemen geriye çekmişti;
"Saçma saçma konuşma Dabin."
Yatağına uzandığında, Dabin ayağa kalkmış ve kapıya doğru yürümüştü;
"Dinlen bi-"
"Hayır gitme, yanımda kal."
Dabin ona bakmış ardından gülümsemişti, yürüyüp yanına uzandığında sıkıca sarılmışlardı birbirilerine. Sunhee gülümseyip gözlerini kapattı.
