uc yıldır gelmedigim yere simdi geliyordum. burasi benim yeni hayatimdi belki de yarım kalan hayatim buraya gelirken tum acılarımi geride birakacagim boyle soz vermiştim kendime.
ben kim miyim ?
ben esila 18 yasindayim tam uc yil once burda iki katli bir evde bir hayatim vardi. harika zamanlar gecirdigim devamli guldugum ama dedigim gibi bunlar sadece uc yil önceydi. bir katinda selma teyze otururdu. ikinci katında da biz ta ki annemle babami bir trafik kazasinda kaybedinceye kadar bi aci ne kadar icten hisdedilirmis öğrenmiştim. teyzem ankarada yasiyordu beni iraya almisti ve bu evimde bos kalmisti ama artik resittim tek basima yasayabilirdim teyzemin babamdan kalan mirasi düşündüğü icin benim yanina aldigini bildigim icin yanlarindan ayrilmak benim icin cok kolaydi. uc yil gecmesine ragmen bu acıyi hala icimde tasiyordum. kendi basima idare edebilirdim. ve artik resit olduğum icinde babamdan ve annemden kalan parayi kullanabilirdim. cok zengim degiliz ama beni üniversiteyr baslayana kadar idare edebilirim ve bir de is bulursam sonra da idare edebilirdi.taksi sonunda Evimin onunde durmustu tek gerc evimin. burda geride cok sey bırakmıştim. cocukluk arkadasim alviyi. ismi biraz tuhaf gelebilir anlami asil arkadas demek. gerçekten de asil bir arkadastir benim icin. ailemi kaybettikten sonra onunla hic konusmadim cunku tek kaybeden ben degildim onun babasi da bizim arabadaymis ben ailemi kaybederken o babasini kaybetmisti. simdi çocukluk arkadasimla ayni aciyi paylasiyorduk. ama nerden bilebilirdim ki alvinin bu kadar değişeceğini?
