sinifa tekrar girdigimde gozler ustumdeydi. bu hoslanmadigim birseydi esyalarimi alip kafami egip ciktim okulfan kapida alvi beyzavi ve tuna beni bekliyordu goz kirpti tuna
-ooo maskotumuz bizi yalniz bırakmadi
diyerek guldu tuna
-aa evet birakmadim ama simdi nereye gidiyoruz
diye sordum gülümseyerek
-iskeleye gideriz orasi bizim mekan dedi beyzavi vee yurumeye basladik
- ne yani yurucek miyiz ?
diye sordum şaşkınlıkla
-o yurumeyi sevmez
dedi alvi hepimiz durup onun yuzune baktik
-yani demek istedigim sevmiyora benziyo sorus sekline ve yuz ifadesinden anladigim kadariyla
diye duzeltti alvi
-ne zamandan beri insanlari inceleyip onlari anlamaya basladin
diyerek gulup kolunu alvinin omzuna atti tuna. beyzavi de gülerek onlari izledi
-o zamaan bugun maskotumuz icin ayricalik yapalim onun icin otobuse binelim dedi beyzavi
-hayir hayir asil ben sizin için ayricalik yapiyim sizin icin yuruyum
dedim gulumseyerek kafasiyla onayladi yurumeye devam ettik yol boyunca sakalastilar birbirlerini ittiler aslinda küçücük çocuk gibilerdi asiri eglendim
ve bambaska bi dunyaya adim attigimi anladim.
