okula girdiğim de sadece ilk gunden basima nasil bu kadar bela actigimi dusunuyordum ben bela çeken bi Mıknatıstim her zaman oyleydim. kucukken de hep bulundugum yer hep yanlis yer olurdu ama tabi bu zamandan tek farki vardi o zaman alvi beni kurtarırdi. kimse bana dokunamazdi. simdi oyle degil basima actigim belalarla kendim yuzlesiyorum. sinifa girdiğimde gozde
-aah canim gerçekten ozur dilerim ama bir daha ki tenefus...
-Hayır hayir inan bana gormem gereken herseyi gordum bi daha ki tenefus siniftan cikmak istemiyorum
diyerek gülümsedim o da karsilil verdi sonra sirama oturdum ve yattim ders dinlemiyorum evet cunku böyle bi sinifta dinlemek olanaksizdi. cikis zili caldi. telefonuma bi mesaj geldi
gonderen alvi
eve girmeden önce bekle beraber gireceğiz. eve girmeden once ki ara sokakta bekle
evet zaten baska ne söyleyebilirdi ki
gonderilen alvi
tamam peki lütfen gec kalma
dedim ve telefonu ceketimin cebine koydum otobus duragi cok kalabalikti bende biraz yürümek istedigim için sonra ki duraga yürümeye basladim. otobuse bindim ve ara sokaga oturdum burasi kucukken oyun oynadigim sokakti o kadar eglenirdim ki burda. saat 16.30 okuldan cikali yarim saat olmus acaba alvi geldi ve beni beklemden iceri mi girdi diye dusundum biraz daha beklemeliydim. telefon caldi arayan selma teyzeydi.
-alo
-alo esila canim ne zaman geleceksiniz merak ettim alviyi aradim ama ulasamadim
-hic bilmiyorum ki selma teyze
- alvi yaninda demi sorar misin cunku yemek hazırlayacagim sizin icin ona göre
-alvi suan lavobaya gitti onu bekliyorum ama siz yemek hazirlamayin sanirim biraz gec kalacağız diyerek yalan soyledim evet yalan soyledim. oldukca sabirli bi insanim bu kadar uğraştigim için alvi kesinlikle bu sefer bana iyi davranacak. iyi bir sey yaptigimi dusunerek telefonu kapattim ve beklemeye başladım saat 17.30 bir saat olmustu hala durabilirdim 18.45 gerçekten sinirlenmeye basladim beklemekten nefret ediyorum. hava esmeye basladi yagmur yagacak gibi
gonderilen alvi
alvi hala o sokaktayim sadece ne zaman gelecegini merak ettim daha ne kadar bura durmaliyim ?
gönderen alvi
eve girebilirsin.
neee nasil eve girebilir miyim nasil yani. o kadar sinirliydim ki gozlerim doldu. evin bahcesine girince alviyi gordum esofmanlariyla ne zamandir evdeydi ne zamandir onu bekliyordum. onu gorunce neden sakinlesiyordum.
-ne zamandir evdesin diye sordum
- yaklasik iki saat olacak
-nee bana neden haber vermedin senin icin o sokakta bekliyorum okuldan ciktigimdan beri.
- bunun icin haber vermeliydim sanirim
-yeni mi farkediyorsun
-daha once mesaj atmaliydin ozur dilemeyecegim. senin hatan unutmus olmam aklina gelmeliydi hangi insan o kadar saat bekler ki
- sana inanamıyorum gerçekten sen sen cok degismisin
icimde biriktiriyorm evet iste ben boyle biriyim sabirli ama icinde biriktiren biri. eve gidince yemek yemeden uyuyakaldim. sabah okul icin alvi asagida bekliyor olmaliydi gec kalabilirdim obun bana yaptığını bende ona yapabilirdm ama yapmayacagim yapamam ben öyle biri değilim. saclarimi duzlestirdim ve bagladim asagi indim alvi bekliyordu. gerçekten yakisikliydi. hic konuşmadan otobus duragina yuruduk
-bugün cikista yine beklemeli miyim
diye sordum.
-evet bugun gec gelecegim o yüzden arkadaslarinla yapacak biseyler bul. saat ona kadar belki 11 bilmiyorum
-tamam
dedim en azından bunu soyledigi icin minnettar olmalıydım. otobüs geldi ve benden en uzak yere gitti. beyzavi bindi daha sonra
-Günaydın
diyerek goz kırpip gülümsedi
bende ona cevap verip kafani egdim.okulda hic tenefuse çıkmadim gozde bana acimis olacakki çıkışta biseyler yapmaya çağırdı. onlarin arkadaslariyla takıldım cikista oldukca eglencelilerdi bu sehre geldigim zamandan beri ilk defa gülüyodum boyle saat on olmustu tabi bu saate kadar selma teyze beni aramisti alviyle oldugumu sanıyordu. ara sokağa girdim.saat 22.30 olmustu simdiden bu sefer hemen mesaj atmaliydim
gonderilen alvi
ben geldim bekliyorum ne zaman gelirsin
gönderen alvi
bekle.
bu kadar mi yani tum söyleyeceği bu mu simdi bekledim oyun oynadim muzik dinledim Teyzem aradi onunla konustum beni umursadigindan değil cani sıkılmışti anlasilan benim de sıkılmışti.o yüzden ben de konustum saat 12.30 oldu bi sesler gelmeye basladi erkek sesi bi grup kahkaha atiyorlardi burasi bu hale gelmis miydi onlarla karsi karsiya gelmemek icin yurumeye basladim bu sokaga girdiklerini farkettim biri kolumdan tuttu ciglik atacaktim ki agzimi kapatti biri cok korkuyordum
- bu alvinin maskotu degil mi lan
-evet evet o ama alvi tek basina biraktigina gore değil
diye gulmeye basladilar
-birakin nolur birakin lutfen
dedim cocuk elini cektigi zaman agzimdan aglamaya basladim o kadar korkuyordum ki titriyordum.
- oldukca masum durmuyo mu diyerek yuzumu oksamaya basladi biri
tam bagiracaktim ki agzimi kapatti artik hickirarak agliyordum cirpiniyordum gozlerimi kapattim onlarin yuzunu görmek istemiyordum lanet girsin dokunmalarini hissetmek istemiyordum. o sirada bi ses
- lan
diye bi ses duydum birine vurmus olmaliydi ki yere yigilma sesi vardi hala gözlerimi acmiyordum. beni tutan kisi birakip kosmaya başladı ayak seslerini duyuyordum. birakinca yere dustum ellerimle yuzumu kapatiyordum agliyordum zaten baska hic bişey yapmayi beceremem. ellerimi tutup cekti yuzumden
-gozlerini ac geçti tamam
dedi bu alviydi gozlerimi actim karsimdaydi beni kurtarmisti yine aglamaya devam ettim hickiriklarimin arasinda konusamiyordum. sarildi o kadar rahatlamis hissediyordum ki guvende belki de ben biraz sakinlesene kadar kollarinin arasinda bekledim. sonra beni kaldirdi yurumeye başladık konuşuyordu konuşmuyordum. bahceden girip eve doğru cikarken
-özür dilerim ben cok uzgunum
dedi duymamis gibi devam ettim merdivenlerden çıkmaya kendimden igreniyordum o oglanin yuzume dokunmasindan igreniyordum dus aldiktan sonra uyudum hemen. gerçekten cok korkmustum bu kadardi işte alvi sana tahammulum bu kadar bitti. diyerek sessizce aglamaya basladim. sabah selma teyzeye okula gitmeyecegimi söyledim eve geri geldim evden çıkmayı dusunmuyordum. tum gun tv izleyerek geçirdim sonra ki gun sabah kapim caldi delikten baktim alviydi acmak istemiyordum hemde hic yüzünü görmek istemiyordum.
-esila okula gitmeliyiz... hadi ama esila ozur dileyip uzgun oldugumu soyledim.
kapiyi acip
-bekle
dedim gozlerinin icine bakarak endiselenmis gibi duruyordu ama umrumda degildi ustumu degistirdim sacimi topuz yaptim ayakkabilarimi giyip çıktım arkamdan yuruyordu. bahceden çıkmadan once arkami dondum durdum durdu.
-benim icin endiselendin mi ?
- sadece uzgun hissediyordum benim yüzümden oldu.
dedi bu tatmin edici değildi
- uzgun olma, ozur dileme, uzak dur.
diyerke onume donup yurudum vay canina gerçekten harikaydim. otobus geldi ve hemen bindim alvi uzaklasmadan once ondan en uzak yere oturdum dışarıyi izlerken beyzaviyi görmedim. sinifima girip bir daha hic çıkmamati dusunerek. sirama oturdum
