unutmak icin ne gerekir ?

27 3 1
                                    

alviden;

kafami kaldirdigimda onları gordugumde hemen dusunmeye basladim. bu aptal kiz yine basima belayi acmisti. onu ittim  gozleri dolu bir sekilde yine bana bakiyordu. lanet olsun bana boyle bakmamaliydi.. o gozleri gormemek icin tunayla beyzaviye dondum.

-iyi degildi biliyorsunuz lavaboyu gösterdim.

dedim endiselenmis gibi gözükmemeliydim. endiselenmis miydim ki ? hayir bu sadecr vicdandi. baska hic birsey degildi. esilaya bakip iceri gir bakışımi attım beni boyle sadece esila anlayabilirdi tıpkı icimi okuyormus gibi... o iceri girerken bende beyzavi ve tunaya dogru yürüdüm.

-sen onun icin endiselendin mi ?

diye sordu beyzavi

-hayir endiselenmek degil bu acimak da degil herkesin hayatında bir derdi vardir bu kızın ki de o iste lavaboyu bilmiyordu bende onu gösterdim sonra birden sarıldı zaten o sirada hemen siz geldiniz.

dedim. uzun aciklama yapmistim. aaah lanet ben uzun açıklama yapmazdim bunu onlarda biliyordu. ama daha fazla soru sormadilar ama simdi bendeydi sira.

-siz neden gelmistiniz ? dedim kendimden emin bir sekilde

-merak ettik  lavaboyu bulabilir mi diye ve tunanin da isemesi gerekiyordu. dedi beyzavi tunaya dondum kafasini salladi. masaya oturduk esilanin gelmesiyle artik normal seylerden bahsediyorduk o kadar normaldi ki okuldan okulda ki hocalardan ,normal siradan insanlar gibiydik. telefonuma baktigimda  saat 20.08 olmustu.

- ben artık gitsem iyi olacak. sizinle boyle konusmak cok eglenceliydi diyerek gulumsedi esila. evet bu icten bi gülümsemeydi ve huzurluydu.

-seni birakalim

dedi beyzavi

-ben gelemem biliyorsunuz ihmal edemem beni bekliyordur diyerek kahkaha atti ve ayaga kalktı  bu it kim bilir hangi kiz icin kalkiyordu burdan.

-eve birakmamiza gerek yok kendi gidebilir onunda ayaklari gozleri ve beyni var dedim

-onceki olanlar icin endiselendim o yuzden biz gotursek daha iyi dedi beyzavi. bu sozler soylenirken esilaya baktim bunlari duyunca gozleri doldu. eminim suan o anlati tekrar ve tekrar beyninde yasatiyordu. boynuna dokundu ve orayi ovmaya başladı. anlamistim o serefsizler  boynuna dokunmustu.

-ben birakirim sen annenin yanina git biz zaten ayni durakta biniyorduk. biliyorsun.

deyip ayaga kalktım esilaya isaret ettim kalk diye kafasini dagitmaliydim ki dusunmesin o ani.

-sen bilirsin once ben kaçtım

diyerek cikti beyzavi esilaya da goz kirpti.

onden yürüyordum esila da arkamdan özellikle mi yanima gelmiyordu bu kız yoksa arkamda yuruyerek basima daha farkli bir bela mi acacakti ? yürümeye devam ettim otobüse bindik ve hala yanimda degildi uzaga oturdu yanina gidip oturabilirdim ama yapmadim. gerek yoktu ilk günden bu kadar yuz vermeme. otobusten indim hala arkamdan geliyordu o sokaga girdim. bile bile girdim. bi an adimlari durdu ama farklı durakta indigimiz icin burdan gecmek zorundaydik.  yurumeye basladi ama bu sefer daha hizliydi. o yerde o aptal yerde durup arkami dondum. o da tam bana carpcakti ki durdu. gozunun icine bakip

- artık benden uzakta yurumen gerekmez benim maskotumsun anladin mi ?

kafasini salladi neden bu kadar uysaldi ki urkekti. bu huyunu seviyordum ona masumluk saflik kazandiriyordu. yaklastim. kafasini kaldirmiyordu. burda olanlar onun kabusuydu

bunu degistirmeliydim tam burda o an yerine daha guzel bi an koymaliydim. daha da yaklastim. onun yanagini oksayip  optuklerini gormustum ve anlasilan boynuna da yapmislardi bunu

.  daha da yaklastim. boyu benden kisaydi ya da ben mi cok iriydim emin degilim. boynuna egilip boynunu optum. bi titreme vardi korktuğu icin miydi gergin oldugu icin mi emin değilim.  boynundan kucuk opucuklerle yanagina gittim. son kez yanağını optum. ve geri cekilip yurudum eve dogru.

bu senin icindi bas belası burda daha güzel bir anın hatiranin olmasi icindi.

olalaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin