Gay boek: het grootste geluk.

1. De onverwachte wending

Mijn naam is Ralfie, ik weet niet waarom mijn ouders mij zo genoemd hebben maar iedereen die ik ken noemt me gewoon Ralf. Ik zit in het derde jaar van de middelbare school en voel me aangetrokken tot jongens. Ik kwam er achter toen ik in groep acht zat, het was op schoolkamp toen we moesten douchen. Iedereen ging in apparte douche hokjes maar een jongen stond zonder shirt te praten met een vriend. Hij had een sixpack en ik vond het toen raar genoeg aantrekkelijk. Nu weet ik wat het betekende maar toen voelde ik me wat vreemd. Maar in ieder geval. de eerste twee jaar van de middelbare school waren niet zo belangrijk. Er is maar één ding wat ik niet vergeet. en dat is dat ik verliefd ben op Jessie, hij heeft een beetje lang zwart haar, een schattige dopneus en is wat aan de kleine kant. Zelf vind ik dat hij een best dik achterwerk heeft, maar dat is één van de redenen waarom ik hem zo leuk vind. Hij is een beetje een stereotype, hij hangt rond met vrienden, en maakt soms wel eens een grapje tegen de hele klas. Helaas is hij na het tweede leerjaar een niveau gezakt en zit hij nu in een andere klas. Zelf ben ik best wel verlegen en heb maar twee vrienden, maar ze zijn wel heel betrouwbaar en we doen dingen samen zoals uitgaan naar de bioscoop. Mijn hele leven was zoals een normaal iemand tot op die ene dag vlak voor de zomervakantie.

"Hoe laat was je ook alweer uit?"

"Ik ben om 10:00 uit mam"

"Okay tot, dan"

Ik stap uit en doe mijn tas met al mijn boeken op mijn rug, mijn moeder klaagt dat het te zwaar is, maarja dat zegt ze ook als ik niet al mijn boeken bij me heb. Terwijl ik naar de ingang loop kijk ik om me heen.

"Dit is de laatste dag van dit school jaar" denk ik.

Eenmaal binnen zitten mijn twee vrienden, Puk en Bryan al bij de tafel waar ze bijna het hele school jaar zitten. Puk heeft blond best lang haar wat meestal in een klem zit. Ze heeft bruine ogen en is helemaal weg van zombies en vampieren. Eigenlijk alle wezens die niet menselijk zijn. Dat is eigenljk de grootste reden waarom we vrienden zijn.
Bryan heeft bruin krullig haar wat niet erg lang is. Ook heeft hij altijd een heleboel armbandjes om, dat komt omdat ze allemaal een betekenis hebben. De ene is van Duitsland de andere van Frankrijk en ook persoonlijke armbandjes zoals eentje van zijn overleden oma.
Puk kijkt me aan en vraagt Bryan en mij of we op vakantie gaan, zoals gewoonlijk zeg ik nee want wij kunnen niet zo snel op vakantie inverband met alle dieren die we hebben. Zoals kippen, gansen, een konijn en honden en nog een kat. Bryan heft zijn stem en zegt:

"Ja" met een blije toon.

"Ik ga naar Spanje, ik ben er al eens geweest maar het is er heel leuk.".

In mijn hoofd denk ik "Pff, kon ik eens op vakantie dan had ik ook wel wat te vertellen" maar inplaats van dat te zeggen zei ik: 

"Leuk, wel foto's sturen hé via WhatsApp"

"Tuurlijk" zegt Bryan.

Na een aardig gesprekje gaat de bel, We pakken onze tassen en lopen naar het lokaal waar we onze boeken in moeten leveren. Nadat de leraar de deur open had gemaakt en iedereen naar binnen was gegaan en was gaan  zitten ging de tweede bel. De leraar genaamd Mnr. Hoeverning pakte een papiertje uit zijn tas en ging zitten aan een tafeltje gericht naar de klas. Iedereen had zijn boeken al uit de tas gehaald en op een hoop op tafel gelegd. Mnr. Hoeverning vertelde rustig de volgorde hoe de boeken moesten liggen.

"Eerst Nederlands, dan Engels, dan Wiskunde. En nu voor de mensen van Economie het Economie boek." Enzovoort.

Nadat iedereen zijn stapel netjes had ging de leraar namen zeggen en checken of die persoon als zijn boeken had. Daarna mocht je gelijk je boeken weg brengen. Om dat mijn achternaam 'Verdal' met een 'V' begint ben ik pas als laatste, want niemand anders had een achternaam met een W,X,Y of een Z. dus ik begon maar wat te praten met Puk en Bryan. maar al snel waren hun aan de beurt, dus ik zat alleen. Ze wenste me allebij een fijne vakantie en ik hun. Want hun gingen na het inleveren gelijk naar huis. Dat komt omdat ik nooit mee fiets omdat ik de hele andere kant op moet. Na het wachten werd eindelijk mijn naam gezegd. Ik had netjes al mijn boeken bij me en mocht de boeken inleveren boven bij de werkplek van een paar leraren. er waren nog een stuk of drie andere leerlingen daar inclusief Jessie dat komt omdat zij achternaam met een 'W' begint. Hij was dus blijkbaar ook de laatste van zijn klas. nadat hij en de andere leerling weg waren gelopen was ik alleen over. nadat ik het laatste boek had neergelegd waar het hoorde liep ik naar de deur. Toen ik naar een andere tafel keek zag ik nog een mobiel liggen. Ik trok mijn shouders op en dacht "Hij zal vast wel van een leraar zijn ofzo". Maar plotseling werd ik uit mijn gedachte gerukt, want toen ik net door de deur wilde lopen kwam iemand rennend tegen me in, en samen vielen we op de grond.