I've Found The Right Way In You

Chapter 2: Shocked

Author's Note: UNDER REVISION

 #2

Beatrice's PoV

1 week na ang nakalipas nung nasabi ko ang hindi ko dapat sabihin pero kailangan na I must tell him the truth as early as i could. All of those were just an acting I didn't love him never ever even a little. Actually he is not my first boyfriend he's the second one. I must did that to him because all boys are manloloko. First three consecutive months Maganda pa lahat ang pinapakita malambing, sweet,nagtetxt, hinahatid pa sa bahay pero pag tumatagal na naglalabasan na ang mga baho pagkitang tao lang pala. Pretending to be easy of what we are doing was very diffucult. Nandito nga pala ako ngayon sa school dito sa cafeteria inaantay ang nagiisang kong bestfriend na si Julian.

"BOO!!"

"Ay anak ng tokwa!"

"Arrggh. Bwisit ka Danilo!" pinaghahampas ko siya pero parang wala lang syang nararamdaman kasi tawa parin siya ng tawa.

"Aray! Tama na Shiya. Masakit na" pagpupumilit ni Daniel

"Hish. Daniel Bakit ka ba kasi nanggugulat?" hinipan nya lang naman ang tenga ko at tinusok ang tagiliran ko sabay sigaw ng 'BOO'. Sino ba naman ang hindi magugulat? Nakakainis! Hindi ko talaga alam kung anong tumatabok sa isip nito biglang nalang sumusulpot parang may ewan na i can't explain may topak ata to. In the first place were not even close he is my classmate in one subject and he is my Great Enemy.

"Walang lang kasi ang sarap maingay sa umaga."Bwisit to ha! Maupakan na nga

....Pooooooooinkkk....

"Kung walang kang kausap sa bahay niyo, Dun  ka nalang magingay para naman mapansin ka nila hindi yung ako ang pagtripan mo." bulyaw ko sa kanya nang nakapameywang na nagkakasalubong ang dalawang kilay sabay taas ng kamao with matching na pinakamalakas na sigaw,

"Bwisit!!!" At ayun nagtinginan ang lahat ng tao sa loob ng cafeteria Nakakahiya at bigla namang dumating si Julian

"Trice!!, At bakit naman umagang umaga nagkakasalubong ang kilay mo???"Julian asked with a sarcastic tone and looked to the people who are looking na parang may utang kami sa kanila.

"Ito kasing si Danillo umagang umaga nagingay-gulat!!!."I replied while looking on Daniel's eyes with anger.

"Kaya naman pala nakatingin ang lahat ng tao sa'tin dito sa loob cafeteria na parang may utang tayo sa kanila dahil pala sa pangugulat at paginingay ni Danillo na kung saan naabala ang lahat. Nakakahiya!!." Julian whispered and  commanded Danillo to buy some foods to eat when Danillo is still in the counter line. Julian and I we're talking.

"Kamusta na pala ang second boyfie?Was it sucessful?" Julian asked me

"Ayun successful I text him that I used him and ---."  Naputol ang sagot ko dahil sa sarap nagpagkwekwentuhan namin ni Lian hindi n namin na malayan na natapos na pala si Daniel bumili ng pagkain at narinig niya ang pinagusapan namin.

"Ha!?!!, Ano you used him?!!!" Daniel asked with a confused tone

Tumingin ako sa relo ko, What! 7:30 na diba yan yung oras ng first subject ko.Kinuha ko ang pagkain ko at dali dali nang tinalikuran silang dalawa. "Bye, Una na ako." sabi ko sa kanila na kumakaway ang kamay at lumalakad papalayo.

Danilo's PoV

Dahil oras na ng first class ni Beatrice dali dali na siyang umalis at tinalikuran kami. Biglang kong kinausap si Julian sa narining ko kanilang lang kasi parang something went wrong.

"Magsabi ka nga nang totoo narining ko ang usapan niyo kanina. Sinong ginamit niya Beatrice?Bakit siya nagkaganyan??" Sabi ko kay Julian nang natingin sa kanya diretso sa mata at konti inch lang ang layo ng mukha namin. Kaya ko yun ginawa para hindi na siya magsisinungaling na. Tingnan lang na'tin kung maiitago mo pa yan.

"Lumayo ka nga, Oo na sabihin ko na!," sabi niya then tumahimik bigla

"Ganito na lang Tatahimik ka nalang bigla Bilisan mo na nga sabihin mo na." pagpupumilit ko sa kanya

"Totoo ang narinig mo Ginamit niya lang ang Boyfriend niya pinaglaruan, niloko, ginawang tanga." sagot niya na may lungkot at damang dama ang mga sinasabi niya.

"Bakit niya yun gagawin? Ang sama sama niya." sabi ko nang tingin sa paligid

"Hindi mo alam ang sinabi mo?" sagot ni Julian at bigla nalang lumakad papalayo saakin hindi ko na hinabol kasi parang mali sa nasabi ko.

Ano ba talaga ang tinago ng dalawa?? Naglalaro parin sa isipan ko kung ano yun para bang sobrang laking epekto sa kanila na sila lang dapat ang nakakaalam. Sa ngayon hindi ko pa malalaman yun pero balang araw sa tamang panahon at pagkakataon. Bakit ko ba kailangan malaman yun. Sino ba naman ako sa buhay ni Beatrice ako lang naman ang pinakaiinisan niya sa tanang buhay.

----------------------------------------------------------------------- 

Don't forget to hit vote and share this story with your friends Thankss :)
Add&Follow Me On:
Facebook: Denmar Francisco
Twiiter:@CxRockiRamned