Je word uitgehuwelijkt. Maar je kent die jongen niet. Je besluit weg te rennen. Jungkook vind jou op straat. Wat gaat er veder gebeuren?.... neemt hij je mee? Of laat hij jou op straat in de regen?
Hoe kan jou moeder jou dit aan doen? Je weet niet meer wat je kan doen. Je rende weg van huis. Je rende rende en rende tot je niet meer wist waar je was? Je hebt zo hard gehuild. Het regende hard buiten en jij was buiten helemaal nat. Je was de weg kwijt. Je begon nog harder te huilen. Wat moet ik nu doen waar ben ik het is donker en het regend. Je wou kijken of je iemand kon bellen. WAT! Batterij is leeg. PERFECT. En nu je bent verdwaald ergens in the middle of no where. Het regend. Je batterij van je telefoon is leeg en het is donker ergens in het bos. Je begon nog harder te huilen je kon niet meer. Je kreeg hoofdpijn van het huilen. Je viel op de grond en deed jou ogen dicht.
3 uur eerder Net als altijd heb je weer ruzie met je moeder. Je ging naar je kamer pakte je oortjes en keek naar het raam waar het regende. Had ik maar ook een vader. Jou moeder heeft jou nooit verteld waar jou vader is je kent hem niet maar je weet dat hij een goed persoon was. Papa kom je ooit terug? Je moeder kwam naar boven en ze zei dat er gasten komen vanavond en dat het belangrijk is. Ze legde een jurk op je bed die je aan moest doen en liep weg zonder te vertellen wie er zou komen. Zucht... je had een uur de tijd om je klaar te maken. Deze jurk moest je aan doen.
Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.
En je begon je zelf aan te kleden en klaar te maken. Een uur later.. Je was nog boven je hoorde de deur bel. Y/n! (Your name) Kom naar beneden! Je ging naar beneden en de tafel was gedekt. Je zag en jongen en eem vrouw en een mam waarschijnlijk de ouders van die jongen. Jullie zaten en toen sprak die vrouw. Hoi! Y/n dit is Kai mijn zoon. Hij keek jou aan en lachte jij keek hem droog aan. En toen sprak jou moeder. Y/n je gaat trouwen! WAT trouwen. Je begon te schreeuwen. Je stond op en jij keek jou moeder aan en schreeuwde. WAAROM MOET JE MET ALLES BEMOEIEN MET MIJN KLEDING MET MIJN VRIENDEN EN NU OOK MET MIJN LIEFDES LEVEN IK KEN HEM AMPER. En toen ging je naar je kamer. Je kon het niet geloven. Je deed die jurk weg begon te huilen deed een broek en een shirt aan pakte jou telefoon en ging via het raam van jou kamer naar buiten. Je kon niet meer gelukkig kon je via jou kamer weg rennen je stond op het dak klimde naar beneden en je was eruit. Je rende en rende en rende tot je de weg kwijt was. Word vervolgd....
